Przeciwko Poezji Filipa Larkina

Żyć nauczyłem się z moją rozpaczą, A tu przychodzi ktoś, kto, nieproszony, Wierszem wylicza powody rozpaczy. Czy mam dziękować? Nie bardzo jest za co. Skoro świadomość różne ma poziomy, Na niższy spycha mnie, kto śmiercią straszy.

Ja też pamiętam, żałobny Larkinie, Że śmierć nikogo z żywych nie ominie, Nie jest to jednak temat odpowiedni Ani dla ody, ani dla elegii.

(2 votes, average: 3,00 out of 5)

Podobne wiersze:

W mojej ojczyźnie W mojej ojczyźnie, do której nie wrócę, Jest takie leśne jezioro ogromne, Chmury szerokie, rozdarte, cudowne Pamiętam, kiedy wzrok za […]...
O poezji, z powodu telefonów po śmierci Herberta Nie powinna istnieć Ze względu na poczęcie, Embrion i poród, Szybkie dorastanie, Uwiąd i śmierć, Bo co jej do tego. […]...
Do poezji Poezjo, jeżeli zawiniłem, za twój biorąc głos Ten ze mnie powstający głos bólu, głos ludzki, Przebacz, do poplątanych skarg tak […]...
Kraina poezji Do tej krainy idź ścieżkami tonów, Z których się rodzą spokojne muzyki, Granicą dźwięków jeszcze niespełnionych, Zaczętych tylko. Jeżeli w […]...
Na zgon poezji Nie! nie umarła, jak to próżno głoszą, Ta jasnych krain pani i królowa, Co serca ludzkie napawa rozkoszą; Żaden ją […]...
Rozmowa o poezji Rozmowa o poezji Od – do Lieberta… D z i e w c z y n a: Czy pan ją […]...
Rzemiosło Poezji Tytuł oryginału: „This Craft of Verse” (1967-1968) Zagadka poezji Na początku muszę uczciwie uprzedzić, czego możecie po mnie oczekiwać, a […]...
Powązki Nie chodzę tam by usłyszeć śpiew wilgi popatrzeć jak mikołajek zakwita od dołu do góry a cień depce po piętach […]...
Na zgon poezji Ona umarła!… są-ż smutniejsze zgony? I jak pogrzebać tę śliczną osobę? Umarła ona na ciężką chorobę, Która się zowie: pieniądz […]...
(PL) O poezji nowoczesnej Poemat umysłu w akcie odnajdywania Tego, co będzie wystarczające. Nie zawsze musiał Szukać: scena była przygotowana; poemat powtarzał Wcześniej napisany […]...
Książę Poezji Trzeba się trochę samemu z siebie pośmiać Z tej swojej nadętej indyczej pieśni Z tej twórczości jak z kociego miauczenia […]...
NIE, NIE ODCHODŹ Nie, nie odchodź moje życie kochane Bo bez Ciebie nie chcę żyć dłużej Z Tobą pragnę pić kawę nad ranem […]...
MIasto młodości Przystojniej byłoby nie żyć. A żyć nie jest przystojnie, Powiada ten, kto wrócił po bardzo wielu latach Do miasta swojej […]...
SYZYF Bo w tym życiu może tylko o to chodzi Żeby pod tą górę codziennie podchodzić? I choć raz po raz […]...
Żywioły Czego żąda ode mnie świat ten, mrokiem milczeń tonący w wiekach, kiedy idę i płonę światłem nieulękłej myśli człowieka? Z […]...
Pieśń Indian – Orzeł i tygrys Nikogo tak mocarnym, nikogo tak wyśmienitym nie uczynił ofiarodawca życia, jak orła, którego powinnością jest szybować, i jak tygrysa, którego […]...
Różowa magja Na złocistej fajerce spalę różową różę czarne pióreczko kurze i jedno ludzkie serce. Nikogo nie otruję, nikogo nie zabiję, Serce […]...
Różowa magia Na złocistej fajerce spalę różową różę, czarne pióreczko kurze i jedno ludzkie serce. Nikogo nie otruję, nikogo nie zabiję serce […]...
Już nie pamiętam Już nie pamiętam, jak las szumi śniegiem, Jak słońce złotem w ciszę lasu pryska, Kiedy płaszczyzna obłąkana biegiem Ucieka pędem […]...
Widz Jak byłem mały Byłem w zoo Tam pierwszy raz Poczułem to Poczułem to Każdym nerwem Gdy lew się w klatce […]...
Pokolenie Do palców przymarzły struny z cienkiego krzyku roślin. Tak się dorasta do trumny, jakeśmy w czasie dorośli. Stanęły rzeki ognia […]...
Pisane na stopniach portorykańskiego Harlemu Prawda ogranicza człowieka Prawda nie da mu pójść dalej Świat się zmienia Kwiat w i e że się zmienia Ciężki […]...
Jak przez słomkę pijesz moją duszę Jak przez słomkę pijesz moją duszę. Wiem, smakuje gorzko i upojnie. Lecz błaganiem nie zmącę katuszy, O, konanie to potrwa […]...
Żółw Słońce zza mgieł wychodzi jak złotawe zwierzę, Rudowłose i z grzywą skłębionych promieni. Ale on go nie widzi. Nigdy nie […]...
W ALBIMIE N. F. IWANOWEJ Ileż z krótkiego mam spotkania Pociechy dla mej duszy biednej? Nieunikniony czas rozstania Nadszedł, juz powiedziałem: Żegnaj! I pożegnalny wiersz, […]...
Droga Niemiłowany idę drogą, Idę sam jeden – bez nikogo, Pełen żałości i goryczy Idę bez celu sam i niczyj. Złe […]...
Figura taneczna Małżeństwu w Kanie Galilejskiej Ciemnooka, Kobieta z moich snów, W sandałach z kości słoniowej, Nie ma nikogo podobnego tobie między […]...
Cień babki Straszy, tren wlokąc z tyłu, w muślinach indyjskich z pyłu. – W alei, gdzie wicher jęczy, siada w turniurze z […]...
Złoto Tygrysów – Milonga O Manuelu Floresie Manuel Flores ma umrzeć. Cóż, śmierć to powszednia jest rzecz. Bo śmierć jest przyzwyczajeniem, Umiera każdy, to się wie. A […]...
Ostatnie tchnienie Tak, przerwij ten ostatni pocałunek łzawy, Który wchłania dwie dusze i precz je wydycha: Zmieńmy się tym wydechem w dwie […]...
Śmiercie Chodzą Śmiercie po słonecznej stronie, Trzymający się wzajem za dłonie. Którą z naszej wybierzesz gromady, By w cmentarne uprowadzić sady? […]...
Pieśń kupca Kto silny, walczy, kto chory, zdycha I tak być powinno. Mocnym pomaga się, słabszych się spycha I tak być powinno. […]...
#29 Na sercu Henry’ ego usiadła swego czasu rzecz t a k ciężka, jak gdyby miał sto lat albo i więcej, […]...
Kadysz Matko nawiedź mnie we śnie. Ojcze nie zapomnij podkręcić pejsów. Mała Teme bębni w blat stołu. Kiedy wreszcie przyjdziecie do […]...
250. Zwykła mnie we śnie pocieszać z oddali Zwykła mnie we śnie pocieszać z oddali Swoim widokiem anielskim i drogim, Teraz zaś straszy mnie i smutkiem pali, Nie […]...
Wschód księżyca Pamietam: to było dawno Tego wieczoru nie było gwiazd Od morza wiał południowy wiatr a stare sosny szemrały zmęczone Tego […]...
Cmentarz Wędrowiec, na istnienie spojrzawszy z ukosa, Wszedł na cmentarz: śmierć, trawa, niepamięć i rosa. Był to cmentarz Okrętów. Pod ziemią […]...
Niekochana Pamiętam miłość w jej twarzy Promień który wpadł przez okno Gdy odsunęła zasłonę Zawirowały w jego blasku Drobinki mojego kurzu […]...
Ludzkości! Ludzkości, ty Atreusza rodzie! Wśród ciągłych walk idziesz naprzód niespokojna I własną pierś ranisz w tym pochodzie, Głucha na łzy, […]...
Cmentarz warszawski Cmentarz warszawski Tej ściany ostatniego widoku nie ma wapno na domy i groby wapno na pamięć ostatnie echo salwy uformowane […]...