Halina Poświatowska to jest podobno człowiek

Halina Poświatowska to jest podobno człowiek

I podobno ma umrzeć jak wielu przed nią ludzi

Halina Poświatowska właśnie teraz się trudzi

Nad własnym umieraniem

Ona jeszcze nie wierzy ale już podejrzewa

I kiedy w sen zaglębia lewą rękę to w prawej

Zaciska mocno gwiazdę – strzępek żywego nieba

I światłem poprzez ciemność krwawi

Potem gaśnie za sobą wlokąc warkocz różowy

Ciemniejący na wietrze nocy groźnej i chłodnej

Halina Poświatowska – te trochę garderoby

I te ręce – i usta co nie są już głodne