Tak Lekko
Tak lekko
ubyć z zapachu
z barwy
po prostu
pod głowę ramię
i zasnąć
wiatr nie obudzi
pszczoła
ciemnymi skrzydłami nie ugłaszcze
ziemi
oddać siebie
tak bardzo
że już niczym nie zostać
i nigdzie





Podobne wiersze:
- Rozwiązują się nagle i lekko Rozwiązują się nagle i lekko, Opadają, jak płatki kwiatów, Groźnie supły zamówione przez piekło U najgorszych supłomanów-wariatów. Pętle słów kołtuniastych […]...
- Nic darowane Wisława Szymborska Nic darowane, wszystko pożyczone. Toną w długach po uszy. Będę zmuszona sobą zapłacić za siebie, za życie oddać […]...
- Mówisz – na śmierć Mówisz – na śmierć Mówisz – na wieczność A jeśli zmienisz się w drzewo Czy mogę liczyć na to że […]...
- Gdzieś ty Gdzieś ty, o gdzieś ty?… Kocham cię, jedyna, kocham cię zawsze… Zdasz mi się tak bliska, że tylko rękę wyciągnąć […]...
- Niech znowu zagrzmią organowe tony Niech znowu zagrzmią organowe tony, Niczym wiosenne pierwsze burze. Spojrzę zza pleców twojej narzeczonej I oczy lekko przymrużę. Żegnaj mi, […]...
- Do kobiety która się spóźniła Lesław Nowara Do kobiety, która się spóźniła Do kobiety, która spóźniła się zostać moją matką, zbliżam się ostrożnie, utrzymując ją […]...
- Ballada o drzewodomach Tu mieszka stara kobieta z myślami w niebie pająki umierają zapatrzone w swoje ofiary powietrze tu jest stężone zda się […]...
- To złe miejsce To złe miejsce I bardzo się dziwię miłości Że do tej pory nie rozgięła zwiniętych nóg Nie zeskoczyła lekko I […]...
- Chciałem już zamknąć dzień Chciałem już zamknąć dzień na klucz, Jak doczytaną księgę, Owinąć się czarną ciszą. I zasnąć na potęgę Aż tu za […]...
- Zasnąć już Zasnąć już!…. Noc ta pochmurna, bezgwiezdna, Posępnych widzeń krynicą jest bez dna – Zasnąć już, skłonić na nirwany łono Głowę […]...
- Rapsod żałobny …Wyrychtujemy ci, chłopaczku, trumnę, Tak jak się patrzy – niewielką a szczelną. Przez górskie łąki i przez lasy szumne Na […]...
- Wszystko Oddać ci wszystko: każdy sen i drgnienie, Każdy nerw ciała, każdy ruch i krok! Przeszłość – to tylko o tobie […]...
- Niedźwiedzie Niedźwiedzie dzielą się na brunatne i białe oraz łapy, głowę i tułów. Mordy mają dobre, a Oczka małe. One lubią […]...
- Mam ciebie w roztańczonej krwi Mam ciebie w roztańczonej krwi W zębach Nitkami nerwów związanych w supeł Czuję – złotą namiętność twojego ciała Przeciągam po […]...
- „Luna melancholijna” Dziś wieczór Luna jakoś bardzo rozmarzona; Jak piękność zanurzona w poduszkach po brodę, Co nim sen nierychliwy wreszcie ją pokona, […]...
- Pokornie Cie kocham Pokornie Cię Kocham… pokornie cię kocham widzisz nawet łokieć swój kocham bo raz był twoją własnością widocznie tak można z […]...
- Misterium Po cichym drzewie jak po dużym smyku Skrobie się żagiel grubej ćmy – Już noc. Już szumią w twoim pokoiku […]...
- Kobieta – Ikar Kobieta-Ikar leci dłużej, bo jest lżejsza. Powietrze ją unosi i wiatr ją chwyta pod ramię. Wzlatuje bez nadziei, uśmiechnięta jak […]...
- Myślę o tobie. Twoje oczy Myślę o tobie. Twoje oczy, twój głos, twój uśmiech przypominam, patrząc na niebo. Zboczem nieba zsuwa się obłok, jakbyś lekko […]...
- Zła kołysanka Jesiennych liści, twoich włosów zapach, brzęczy trwogi pęknięty zegar. Od gwiazd wieje chłód, zagasł świecznik lata i mój żal czarnym […]...
- Tak bardzo cię kocham Tak bardzo cię kocham Mówiłam o tym wodzie Która biegła Po ostrym żwirze Mówiłam o tym Promieniom słońca To harfa […]...
- Śnieg z przerwami Poświęcenie. Wiktorowi Woroszylskiemu z braterstwem. 14 lutego 1973 a śnieg sypie jak na pocztę czekamy na śmierć o jak dawno […]...
- Ona nosi imię wysokiego słonecznika Ona nosi imię wysokiego słonecznika Który zakochany bardzo Odwraca wniebowziętą głowę Z tysiącem złotawych źrenic W szerokie liście Rojem pszczół […]...
- Jeszcze Jeszcze się trzymasz własnego szczęścia za włosy odkładasz sobie w byle garnuszku piszesz pamiętnik to znaczy stawiasz sobie pomnik dlatego […]...
- Odchodzimy sobie pomalutku Odchodzimy sobie pomalutku W tę krainę, gdzie cisza i błogość. Może czas już i mnie zbywszy smutku Zbierać marny dobytek […]...
- Żegluga ( III z Sonetów krymskich) Szum większy, gęściej morskie snują się straszydła, Majtek wbiegł na drabinę: gotujcie się, dzieci! Wbiegł, rozciągnął się, zawisł w niewidzialnej […]...
- Katechizm polskiego dziecka – Kto ty jesteś? – Polka mała. – Jaki znak twój? – Lilia biała. – Gdzie ty mieszkasz? – Między […]...
- Fuga Na fujarce z ołowiu Dante, A oni nadzy, lekko siwi śpiewem. Kobiety na brzuchach nagich bębny niosąc w sopran, W […]...
- Ballada podróżna Żółci się łubin w dali bielą płatki konwalii jedzie pociąg z daleka w szybie miga moja twarz nieznanym dworcom mijanym […]...
- Wieczny finał Obiecywałam niebo ale to nieprawda bo ja cię w piekło powiodę w czerwień – ból nie będziemy obchodzić rajskich ogrodów […]...
- Epitafium Przechodniu, powiedz imię, a poznamy miejsce marzenia, które niesie bezpiecznie i lekko. Nad nami niebo rośnie i wspina się w […]...
- Ja jeszcze ciągle czekam na ciebie Ja jeszcze ciągle czekam na ciebie a ty nie przychodzisz a jeśli to jesteś przejazdem na dwa dni jak ten […]...
- Wiatr ją prosi W dzień jest wietrznie, słonecznie i wrześniowo złociście, Nocą wiatr ociemniały suche przewraca liście. Wiatr śpiewak swe tęsknodie zawodzi triste, […]...
- Napis Patrzysz na moje ręce są słabe – mówisz – jak kwiaty patrzysz na moje usta za małe by wyrzec: świat […]...
- List Z cyklu: Wiersze o sztuce Siedzi, list lekko spoczął na jej ręce. Suknia i ramię są kobiece i młode. Oddech […]...
- Wygrzewam się w słońcu twoich rąk Wygrzewam się w słońcu twoich rąk. Jaką to złotą Pogodą owinąłeś moje ciało. Woda przytuliła uczesane Włosy do sypkiego piasku […]...
- Odłamałam gałąź miłości Odłamałam gałąź miłości umarłą pochowałam w ziemi i spójrz mój ogród rozkwitł nie można zabić miłości jeśli ją w ziemi […]...
- Pejzaż W czerni wyglądałaby z daleka jak ptak jaki złowrogi z przetrąconymi skrzydłami, gdyby nie kapelusz przekrzywiony na bakier. Przed nią […]...
- Piękne lato Ogień nawiedzał i wypełniał nasze dni, Jego miecz ranił czas o szarzejącym świcie, Wiatr potrącał o śmierć nad stropem naszych […]...
- Powracam do Ciebie / dotknieniem ust WIESłAW JANUSZ MIKULSKI (ur.1959) z cyklu „Ikar” * * * Powracam do Ciebie dotknieniem ust które wiatr ziemski wciąż chłodzi […]...