Sonet III

Lęki! wzdychania! rozżalenia, Przenikające nieświadomy Bezmiar powietrza!… Hen! na złomy, Na blaski turnic, na ich cienia
Stado się kozic rozprzestrzenia; Nadziemskich lotów ptak łakomy Rozwija skrzydeł swych ogromy, Świstak gdzieś świszcze spod kamienia.
A między zielska i wykroty, Jak lęk, jak żal, jak dech tęsknoty, Wtulił się krzak tej dzikiej róży.
Przy nim, ofiara, ach! zamieci, Czerwonym próchnem limba świeci, Na wznak rzucona świstem burzy.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Podobne wiersze:

W ciemnych Smreczynach I W ciemnosmreczyńskich skał zwaliska, Gdzie pawiookie drzemią stawy, Krzak dzikiej róży pąs swój krwawy Na plamy szarych złomów ciska. […]...

Sonet I W Ciemnosmreczyńskich skał zwaliska, Gdzie pawiookie drzemią stawy, Krzak dzikiej róży pąs swój krwawy Na plamy szarych złomów ciska. U […]...

Sonet II Słońce w niebieskim lśni krysztale, Światłością stały się granity, Ciemnosmreczyński las spowity W bladobłękitne, wiewne fale. Szumna siklawa mknie po […]...

Sonet IV O rozżalenia! o wzdychania! O tajemnicze, dziwne lęki!… Ziół zapachniały świeże pęki; Od niw liptowskich, od Krywania. W dali echowe […]...

Mój piękny róży krzaku Dawali mi kwiat – takiego nie zrodził dotąd maj. Ja – że mam pięknej róży krzak, Innemu raczej słodycz daj. […]...

Dzika różyczka Na rozłogu zakwitł krzew- Różyczka w czerwieni, Młody chłopiec ku niej biegł, Cieszył się, że poród drzew Kwiat jak wit […]...

Ciernie i róże Święty Ignacy biały i płomienny przechodząc koło róży na krzak się rzucał kalecząc ciało dzwonem czarnego habitu pragnął zagłuszyć urodę […]...

Sonet Gdy ciemny opar uciskać przestaje Równiny przez czas długi i smutny – nadchodzi Dzień zrodzony z Południa i zmywa jak […]...

Sonet XVIII Czy do letniego dnia Cię porównać mogę? Słodszy, piękniejszy Ty jesteś od niego. Ostre wiatry pąkami szarpią majowymi, Uroda letnich […]...

Sonet VI / Do pana Mikołaja Tomickiego Tomicki, jeśli nie ganią owego, Który ku chwale świeci lampą onej W sobie chwalebnej, świętej, niezmierzonej Światłości, światła skąd jasność […]...

Sonet 47 Z sercem związało się teraz me oko; Nawzajem świadczą dziś sobie grzeczności; Gdy oko głodne jest twego widoku Lub serce […]...

Mój ostatni sonet B ą d ź z d r o w a! — tak ponury Bajron żegnał żonę, Tak i niejeden luby […]...

Dlaczego pada śnieg? Raz w niebie dwaj święci przy grze w domino powiedzieli sobie: ach, ty taki synu. Co gdy usłyszał Archanioł Michał, […]...

Sonet Jednego serca! Tak mało, tak mało, Jednego serca trzeba mi na ziemi! Co by przy moim miłością zadrżało, A byłbym […]...

Ostinatio Determinare III Ach Gdyby tak Być jak mały anioł Lalką ze szmat Brudną, potarganą Czy tego brak Żeby świat był prosty Lalka […]...

Schnąca limba U stóp mych dzika przepaść. W ciemnym niebie blady świeci księżyc, podobny wodnej białej lilii, co kielich swój nad ciemne […]...

Sonet 4 Słodka Cytera siedząc nad strumieniem, Przy Adonisa krasie i młodości, Wabiła chłopca miłosnym wejrzeniem, Jakie zna tylko królowa piękności. By […]...

Sonet 53 Czym jesteś, z czego ciebie uczyniono, Że cieni błądzą przy tobie miliony? Każdemu z ludzi jeden przydzielono, Ty jeden cienie […]...

Sonet 36 Tak, widać być musimy osobami dwoma, Choć łącząca nas miłość jest jedna i cała: Jest tak po to, by każda […]...

Modelka Jak stos pereł świeci w kącie modelka, wśród głów, sztalug, papierów, jaśniejąca i wielka. W roztopionym owalu leży na dywanie, […]...

Sonet IV / O wojnie naszej, którą wiedziemy z szatanem, światem i ciałem Pokój – szczęśliwość, ale bojowanie Byt nasz podniebny. On srogi ciemności Hetman i świata łakome marności O nasze pilno czynią […]...

Kogo masz kochać Kogo masz kochać?… Chcesz dziatwo droga, Bym z tobą o tem pogwarzył? Oto nasamprzód dobrego Boga, Który cię życiem obdarzył. […]...

Ejże, Rusi Ejże, Rusi, miła ziemio, Chaty – z ikon święci w ryzach… Nie ma końca twym przestrzeniom, Tylko siność oczy wsysa. […]...

Niebo sierpniowe Na trawy rzucona cisza jak biała płachta księżyca Z jamy nieba wyszły młode gwiazdy uczą się chodzić po zwalonym pniu […]...

Zagaś mi oczy, Twój obraz nie zgaśnie [Monachium, 13 maja 1897] wczesnym rankiem Pieśń tęsknoty V Tęsknota śpiewa: Jestem dla Ciebie niczym przeznaczenie I uśmiecham się cicho, […]...

Poezje Wybrane Artura Lundkvista Noca kocham kogoś, kogo nigdy nie mogę odnaleźć w dzień. Ma ona w oczach pożar, a we włosach burzę. Nosi […]...

Madrygał Madrygał Spójrz na niego, Srebrzynku. Trzy- krotnie – niby konik cyrkowy po swym torze – okrążył cały ogród, biały jak […]...

Nadzieja – bez zaskoczeń Po tej stronie bloku blade jak kalafior słońce świeci na zimno Wieczny cień Szarą matę nieba nakłuwają strzykawki anten Żadnych […]...

Jeżeli kiedy w tej mojej krainie Jeżeli kiedy w tej mojej krainie, Gdzie po dolinach moja Ikwa płynie, Gdzie góry moje błękitnieją mrokiem, A miasto dzwoni […]...

Na sonet Jeśli drętwym rymem strofa ma być spięta Albo skuta łańcuchem niby Andromeda, Trzeba, słodki sonecie, mimo wymuszonych Twoich uroków – […]...