Tren VIII

Wielkieś mi uczyniła pustki w domu moim,
Moja droga Orszulo, tym zniknieniem swoim!
Pełno nas, a jakoby nikogo nie było:
Jedną maluczką duszą tak wiele ubyło.
Tyś za wszytki mówiła, za wszytki śpiewała,
Wszytkiś w domu kąciki zawżdy pobiegała.
Nie dopuściłaś nigdy matce się frasować
Ani ojcu myśleniem zbytnim głowy psować,
To tego, to owego wdzięcznie obłapiając
I onym swym uciesznym śmiechem zabawiając.
Teraz wszytko umilkło, szczere pustki w domu,
Nie masz zabawki, nie masz rozśmiać się nikomu.
Z każdego kąta żałość człowieka ujmuje,
A serce swej pociechy darmo upatruje.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Podobne wiersze:

Tren I Wszytki płacze, wszytki łzy Heraklitowe I lamenty, i skargi Symonidowe, Wszytki troski na świecie, wszytki wzdychania I żale, i frasunki, […]...

Tren IX Kupić by cię Mądrości, za drogie pieniądze! Która, jeśli prawdziwie mienią, wszytki żądze, Wszytki ludzkie frasunki umiesz wykorzenić, A człowieka […]...

Tren XIII Moja wdzięczna Orszulo, bodaj ty mnie była Albo nie umierała lub się nie rodziła! Małe pociechy płacę wielkim żalem swoim […]...

Tren XII Żaden ojciec podobno barziej nie miłował Dziecięcia, żaden barziej nad mię nie żałował. A też ledwe się kiedy dziecię urodziło. […]...

Lament I Wszytki płacze, wszytki łzy Heraklitowe I lamenty, i skargi Symonidowe, Wszytki troski na świecie, wszytki wzdychania I żale, i frasunki, […]...

O żywocie ludzkim Fraszki to wszytko, cokolwiek myślemy, Fraszki to wszytko, cokolwiek czyniemy; Nie masz na świecie żadnej pewnej rzeczy, Próżno tu człowiek […]...

Tren X Orszulo moja wdzięczna, gdzieś mi się podziała? W którą stronę, w którąś się krainę udała? Czyś ty nad wszytki nieba […]...

Tren VII Nieszczęsne ochędóstwo, żałosne ubiory Mojej namilszej cory! Po co me smutne oczy za sobą ciągniecie, Żalu mi przydajecie? Już ona […]...

Tren XVIII My, nieposłuszne, Panie, dzieci Twoje, W szczęśliwe czasy swoje Rzadko Cię wspominamy, Tylko rozkoszy zwykłych używamy. Nie baczym, że to […]...

Tren VI Ucieszna moja śpiewaczko! Safo słowieńska! Na którą nie tylko moja cząstka ziemieńska, Ale i lutnia dziedzicznym prawem spść miała! Tę […]...

Tren XI Fraszka cnota! – powiedział Brutus porażony… Fraszka, kto się przypatrzy, fraszka z każdej strony! Kogo kiedy pobożność jego ratowała? Kogo […]...

Tren XIX – albo Sen Żałość moja długo w noc oczu mi nie dała Zamknąć i zemdlonego upokoić ciała ; Ledwie mię na godzinę przed […]...

Tren II Jeslim kiedy nad dziećmi piórko miał zabawić, A kwoli temu wieku lekkie rymy stawić, Bodajżebych był raczej kolebkę kołysał I […]...

Volo Tak jak jest szczere Szczere pole Niewypłacalny prawdy dłużnik Chcę By mnie nie przestało boleć To Że jesteśmy ludźmi Codziennej […]...

Księgi wtóre – Pieśń XXI Srogie łańcuchy na swym sercu czuję; Lecz to szczęściem szacuję, Żem jest tak pięknym sidłem ułowiony; Wesoło żywę, w trosce […]...

Tren Fortynbrasa Teraz kiedy zostaliśmy sami możemy porozmawiać książę jak mężczyzna z mężczyzną chociaż leżysz na schodach i widzisz tyle co martwa […]...

Księgi pierwsze – Pieśń VIII Gdzieśkolwiek jest, Bożeć, pośli dobrą godzinę! Jaciem twój był jako żywo i twoim zginę. Tak to Bóg przejźrzał od wieku; […]...

Księgi wtóre – Pieśń VIII Nie frasuj sobie, Mikołaju, głowy, Kto ma być królem; już dekret gotowy Przed Bogiem leży; nie piórem pisany, Lecz w […]...

„Faraon” – Rozdział VIII Bolesław Prus „Faraon” – Rozdział VIII Książę wrócił do swojej willi stroskany i wezwał Tutmozisa. – Musisz mnie – rzekł […]...

Tren XVI Nieszczęściu kwoli a swojej żałości, Która mię pravaie przejmuje do kości, Lutnią i wdzięczny rym porzucić muszę. Ledwe nie duszę. […]...

Tren V Jako oliwka mała pod wysokim sadem Idzie z ziemie ku górze macierzyńskim śladem, Jeszcze ani gałązek, ani listków rodząc, Sama […]...

Tren IV Zgwałciłaś, niepobożna Śmierci, oczy moje, Żem widział umierając miłe dziecię swoje! Widziałem, kiedyś trzęsła owoc niedordzały, A rodzicom nieszczęsnym serca […]...

Tren III Wzgardziłaś mną, dziedziczko moja ucieszona! Zdałać się ojca twego barziej uszczuplona Ojczyzna, niżlibyś ty przestać na niej miała. To prawda, […]...

Tren XVII Pańska ręka mię dotknęła, Wszytkę mi radość odjęta: Ledwe w sobie czuję duszę I tę podobno dać muszę. Lubo wstając […]...

Przygody Sindbada Żeglarza – VIII – Przygoda Siódma Wróciłem do Bagdadu nie bez przykrego poczucia samotności. Zazwyczaj widok wuja Tarabuka po długiej niebytności w domu sprawiał mi przyjemność. […]...

VIII Tam — oby cisza już była na wieki, Tam — jeśli wzniosą się jeszcze powieki, To oby po to, by […]...

VIII – Nie mam już dziś przy sobie nikogo, nikogo, Pusto jest w mojej duszy i pusto dokoła – – Idę mą […]...

VIII Ad D. Ioannem Antoninum, insignem medicum, Budae a Turcis occupatae querela. Antonine, doles fractam quod Turca subegit Pannoniam misero supposuitque […]...

VIII LA MUSE VÉNALE O muse de mon cur, amante des palais, Auras-tu quand Janvier lâchera ses Borées, Durant les noirs ennuis des neigeuses […]...

Elegie Duinejskie – VIII Stworzenie widzi wszystkimi oczami Przestwór. Jedynie nasze oczy są jak odwrócone, zastawione gęsto jak sidła w krąg jego wolnego wyjścia. […]...