Autor Jorge Luis Borges

Wybaw mnie, Panie. (Wokatywna fraza Nie wzywa Nikogo. To tylko słowa Ćwiczenia, które układa odraza I bojaźliwą nocą moja mowa). […]

W dniu dzisiejszym, dla ciebie tak odległym, Nieosiągalnym dla wróżbity, który Wzbronioną przyszłość czyta z ruchu planet Ognistych albo we […]

Leżąca książka, za rzędami innych Tomów ukryta na przepastnej półce, Którą dni i noce przysypują kurzem Niespiesznym. Kotwica Sydonu, którą […]

Wędrowało po księżycu dwóch ludzi. Po nich byli inni. Bezradne są słowa I sztuka, jej zmyślonych tworów mowa, Wobec obrazu, […]

Przy pewnej ulicy jest kuta brama. Ma ona dzwonek i numer jak trzeba, A także woń utraconego nieba. Gdy tam […]

I Na rogu opustoszałej ulicy znajduje mnie brzask niepotrzebny; przetrwałem noc. Noce to dumne fale, granatowe fale o grzbietach nazbyt […]

Opowieści są cztery. Pierwsza, najdawniejsza, mówi o warownym grodzie, obleganym i bronionym przez mężnych ludzi. Obrońcy wiedzą, że ich walka […]

Jego obraz mam w oczach: wyłania się, Potem znika. Czarny, odświętny surdut, Czoło nieco wąskie, przystrzyżony wąs, Na szyi chusta, […]

Jesteś jak lustra cichy i milczący, Czarny jak noc, co przed świtem ucieka; Jesteś, gdy patrzę na ciebie z daleka, […]

Któregoś świtu, w roku 1946, Pedro Henriquez Ureiia miał sen wypełniony, co dziwne, nie obraza­mi, lecz powolnymi słowami. Głos, który […]

Opowiedział mi to pewien człowiek z Morón: Nikt nie wie, czemu Moritan i Śniady Rivarola stali się zawziętymi wrogami. Obaj […]

Królestwo moje z tego świata. Miecze, Lochy i straże są na me rozkazy, Których nigdy dwa razy nie powtarzam. Moje […]

Widzieć, jak rosło Buenos Aires, rosnąć i sędziwieć. Pamiętać patio z wilgotną ziemią, pnącza winorośli, przedsionek i cysternę z wodą. […]

Aż do godziny żółtych zmierzchów Ileż to razy jeszcze patrzeć będę, Jak potężny tygrys z Bengalu Krąży po drodze z […]

Dziś sądzimy, że wszystko było łatwe W nieodwracalnej, choć giętkiej przeszłości: Sokrates, który w pośpiechu wypija Cykutę, po czym rozprawia […]

Dziś, gdy trzy pokolenia przeminęły, Powracam do dawnej siedziby rodu Acevedo, moich przodków. Szukam ich, Błądząc po tym starym domu […]

Niegdyś światło wpadało już o świcie Do pokoju otwartego na patio. Teraz wysoki budynek tuż obok Zakrył słońce. W chybotliwym […]

Myślę o skromnym, purytańskim niebie, Niebie samotnych, zagubionych świateł, W które Emerson patrzył tyle razy, Stojąc w śniegu i mrozie […]

Ja jestem ten, który był o świtaniu Wybrany spośród mojego plemienia. Leżąc w odległym zakątku jaskini, Z trudem pogrążałem się […]

Gdzie jest moje życie, które mogło być, Ale nie było, tumultem bitewnym, Walecznością albo trwogą przed gniewnym Mieczem gotowym znienacka […]

Uciekałem i czekałem tyle lat, a teraz wróg był w moim domu. Widziałem z okna, jak mozolnie wspi­na się wyboistą […]

Ze wszystkich krain na tym pięknym świecie, Co me ciało i cień jego znużyły, Najodleglejsza jesteś i najbliższa, Ultima Thule, […]

Hengist wzywa mężczyzn. Pospieszą z piaszczystych rubieży, ginących w bezkresie mórz, z zadymionych chat, z jałowych ziem, z głębi wilczych […]

Od stuleci przez piaski nieskończone Rozległych pustyń przemykasz się skrycie, Nocą tam słychać twe posępne wycie, W dzień widać ślady […]

Ten, co obejmuje kobietę, jest Adamem. Kobieta jest Ewą. Wszystko zdarza się po raz pierwszy. Zobaczyłem coś białego na niebie. […]

Pałac jest nieskończony. Mury, szańce, ogrody, labirynty, schody, tarasy, balustrady, bramy, galerie, koliste lub prostokątne dzie­dzińce, krużganki, rozwidlenia, cysterny, przedsion­ki, […]

To miłość. Muszę szukać schronienia albo uciec. Wznosi wokół mnie mury swego więzienia, jak w straszliwym śnie. Zrzuciła swą piękną […]

Jakiś człowiek, który uprawia swój ogródek, tak jak chciał Voltaire. Ten, który dziękuje za to, że na ziemi jest muzyka. […]

Wpada światło i rozpoznaję siebie: oto jest. Najpierw mówi mi swe imię, które jest (co oczy­wiste) moim imieniem. Powracam do […]

Mym przeznaczeniem jest język hiszpański, Spiżowy ton Francisca de Quevedo, Lecz w nocnym rytmie niespiesznych przechadzek Pobrzmiewają melodie bliższe sercu. […]

Tego ranka w powietrzu unosi się zapach niewiarygodny róż kwitnących w Raju. Na brzegu Eufratu Adam odkrywa świeży oddech wody. […]

Oto jest, co już było: miecz niezłomny Saskich plemion, ich wiersza rytm żelazny, Morza i wyspy, gdzie los nieprzyjazny Rzucił […]

Moje książki (które nie wiedzą, że istnieją) są cząstką mnie tak samo jak twarz o siwych skroniach, z dwojgiem szarych […]

Rozkoszny głos wody, Którą zniewalają czarne piaski, Rozkoszny dla wklęsłej dłoni Wypukły marmur kolumny, Rozkoszne wodne labirynty Wśród drzew cytrynowych, […]

Tytuł oryginału: „This Craft of Verse” (1967-1968) Zagadka poezji Na początku muszę uczciwie uprzedzić, czego możecie po mnie oczekiwać, a […]

Od pierwszego Adama, który ujrzał noc, I dzień, i kształt swojej dłoni, Ludzie snuli opowieści i utrwalali W kamieniu, w […]

Niegodny gwiazd i ptaka, co szybuje W głębię błękitu, tak teraz tajemną, Zawiłych linii, ukrytych przede mną, Z których kto […]

Historię tę opowiedział mi w Pringles doktor Isi­dro Lozano. Przedstawił ją w formie tak zwięzłej, iż bez trudu odgadłem, że […]

To Maria Kodama ją odkryła. Jest osobliwie lekka, a przy tym władcza I niezawodna. Każdy, kto ja zobaczy, zauważa to, […]

Myślę o rzeczach, jakie mogły być, a nie były. O traktacie saksońskiej mitologii, którego nie napisał Beda. O niepojętym dziele, […]

Noce i dni przeplatane są (interwoven) wspomnieniami i strachem, strachem, który w pewien sposób jest nadzieją, wspomnieniami, których mianem określamy […]

Księżyce, słoniowe kości, narzędzia, róże, Lampy i kreska Durera, Dziewięć cyfr i zmienne zero, Muszę udawać, że te rzeczy istnieją. […]

Syn pustkowia i odległej równiny, Bezkresnej, tajemnej ziemi żywiołów, Zarzucał lasso, które czarnych byków Karki dławiło mocnym splotem liny. Z […]

Od dnia narodzin aż do chwil ostatnich, Które dla ciebie nadeszły zbyt wcześnie, Jak los, co szczęście daje lub boleśnie […]

Tylko jeden człowiek się narodził, tylko jeden człowiek umarł na ziemi. Zaprzeczać temu to banalne wyliczanie, darem­na arytmetyka. Nie mniej […]

Strzelista o zmierzchu, wyniosła i wzniosła, W dziewiczym ogrodzie widoczna w świetle Tej chwili czystej i nieodwołalnej, Którą ofiarowuje nam […]

1 Ogród wysoki Cały zda się księżycem, Księżycem złotym. Droższy dla mnie jest dotyk Ust twoich w mroku nocy. 2 […]

Generał Quiroga idzie na swój pogrzeb; Zaprasza go najemnik Santos Perez, A nad Santosem Perezem jest Rosas, Przyczajony pająk z […]

Manuel Flores ma umrzeć. Cóż, śmierć to powszednia jest rzecz. Bo śmierć jest przyzwyczajeniem, Umiera każdy, to się wie. A […]

Nie zostanie wśród nocy ani jedna gwiazda. Nie zostanie noc. Umrę, a wraz ze mną cały ciężar nie dającego się […]

Nie będzie w nocy gwiazd. Nie będzie nocy. Umrę, a wraz ze mną nie do zniesienia wszechświat. Zetrę piramidy, medale, […]

Morze. Młode morze. Morze, po którym Tułał się Odys i ów kupiec śmiały, Którego ludy Islamu przezwały Sindbadem Żeglarzem. Morze […]