Polska poezja

Wiersze po polsku



Męka

Gdy łaknę samotności męką rozgorzała,

Myśl jak piorun czerwony zapala me loże!…

Obłęd staje u kotar – a piersi mi orze

Zachłanna żądza moja… żądza rozszalała!…

Niby burza błyskawic w obłędzie myśl gorze!…

Pali mnie szata moja… Otom cała naga

Spalam się ogniem własnym… udręka mi dała

W piersi burzę, co wyje rozpętana… Boże!

Włosy jak błyskawice czerwone mnie palą.

Wszystkie gromy w mej piersi, cały orkan burzy!…

Usypiam… szał nademną o powrocie wróży…

Gdybyż zbudzić się rano – słodkich ramion stalą

Owinięta jak płomień w uściski zuchwałe,

I znaleźć na swych ustach – usta rozszalałe!…


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (2 votes, average: 3,50 out of 5)

Wiersz Męka - Kazimiera Zawistowska
«