VIII –
Nie mam już dziś przy sobie nikogo, nikogo,
Pusto jest w mojej duszy i pusto dokoła – –
Idę mą głuchą, smutną i męczącą drogą
Bez kierunku, bo nikt mię i nic mię nie woła.
Zda mi się, jakbym kędyś wieczorną ciemnotą
Ogarnięty, powoli przez puste szedł pole,
Zasłane brudnym śniegiem, topniejącym w błoto –
Gdzieniegdzie sterczą głuche, posępne topole.
Las jakiś ciemny, smutny widnieje daleko,
Z mglistych, ciężkich niebiosów księżyca promienie
Przez powietrzne pustynie ospale się wleką
Ku ziemi, ledwie świecące. Dokoła milczenie.
Idę patrząc przed siebie – – oczy moje giną
W szarości chmurnej, chłodnej, rozsnutej dokoła –
Śnieg koło topól leży masą białosiną –
Idę bez celu – – nikt mię i nic mię nie woła.
(2 votes, average: 4,00 out of 5)Podobne wiersze:
- Tren VIII Wielkieś mi uczyniła pustki w domu moim, Moja droga Orszulo, tym zniknieniem swoim! Pełno nas, a jakoby nikogo nie było: […]...
- Święty gapa Kochał – ale nikt go nie chciał śpieszył się – nikt na niego nie czekał kołatał – kto inny otwierał […]...
- VIII Tam — oby cisza już była na wieki, Tam — jeśli wzniosą się jeszcze powieki, To oby po to, by […]...
- Elegie Duinejskie – VIII Stworzenie widzi wszystkimi oczami Przestwór. Jedynie nasze oczy są jak odwrócone, zastawione gęsto jak sidła w krąg jego wolnego wyjścia. […]...
- Samotność Wiatr wie jak trzeba nacichać… Za oknem – mrok się kołysze. Nie widać świata, nie słychać, Lecz ja coś widzę […]...
- Droga Niemiłowany idę drogą, Idę sam jeden – bez nikogo, Pełen żałości i goryczy Idę bez celu sam i niczyj. Złe […]...
- „Faraon” – Rozdział VIII Bolesław Prus „Faraon” – Rozdział VIII Książę wrócił do swojej willi stroskany i wezwał Tutmozisa. – Musisz mnie – rzekł […]...
- Ukłucia Puste ulice nocą pusto pusto przechodzi się z gwaru do próżni jedno jedyne drzewo porusza gałęzią mijam żółtego psa Oglądam […]...
- Przygody Sindbada Żeglarza – VIII – Przygoda Siódma Wróciłem do Bagdadu nie bez przykrego poczucia samotności. Zazwyczaj widok wuja Tarabuka po długiej niebytności w domu sprawiał mi przyjemność. […]...
- VIII Ad D. Ioannem Antoninum, insignem medicum, Budae a Turcis occupatae querela. Antonine, doles fractam quod Turca subegit Pannoniam misero supposuitque […]...
- VIII LA MUSE VÉNALE O muse de mon cur, amante des palais, Auras-tu quand Janvier lâchera ses Borées, Durant les noirs ennuis des neigeuses […]...
- Księgi pierwsze – Pieśń VIII Gdzieśkolwiek jest, Bożeć, pośli dobrą godzinę! Jaciem twój był jako żywo i twoim zginę. Tak to Bóg przejźrzał od wieku; […]...
- Księgi wtóre – Pieśń VIII Nie frasuj sobie, Mikołaju, głowy, Kto ma być królem; już dekret gotowy Przed Bogiem leży; nie piórem pisany, Lecz w […]...
- Symbole VIII (Tysiące gwiazd przychylnych…) Tysiące gwiazd przychylnych! o trofea dziwy, Zdobyte w bojach, które światło z mrokiem toczy, Bądźcie nam jako bogiń opiekuńczych oczy, […]...
- Domus aurea VIII (Rokhu! bajeczny gryfie…) Rokhu! bajeczny gryfie orientalnych marzeń, Któryś Syndbada wyrwał lotem swej potęgi Z ostrowia, gdzie nie było ducha, i w gwiazd […]...
- Nadchodzi noc Nadchodzi noc; słońce strwożone ucieka I broczy krwią. Promienie jego najkrwawsze Przez oczy W mózgu mojego głąb Zapadły. Już przyszła […]...
- Byłbym cię oddał Byłbym cię oddał, pókim cię miał, za dziką tę jedynie swobodę, z jaką wicher gna przez moich skał pustynię. Słodkich […]...
- Piosenka końcowa Już noc nadchodzi. Promienie księżyca biją w czarne kowadło wieczoru. Już noc nadchodzi. Wśród ciemności wielkie drzewo otula się w […]...
- (PL) Świeczka w dolinie Moja świeczka płonęła w wielkiej dolinie promienie ogromnej nocy skupiały się na niej aż powiał wiatr wtedy promienie ogromnej nocy […]...
- Magia Dym układa się w gryfy, postaci i konie nad rozlewanym ogniem, a on czesząc grzywy żółtych promienie woła :”Przez gwiazdy […]...
- Nokturno Na dworze wicher i słota, Tak smutno, mroczno i chmurno – Po szybach deszczyk przygrywa, A wicher śpiewa nokturno. Tańcują […]...
- Obietnica Córeczko moja daleka, pusto, pusto koło mnie, serce krwawi i czeka, ono nie umie zapomnieć. Umarłaś, lecz niezupełnie: nadal razem […]...
- Bakczysaraj (VI z Sonetów Krymskich) Jeszcze wielka, już pusta Girajów dziedzina! Zmiatane czołem baszów ganki i przedsienia, Sofy, trony potęgi, miłości schronienia Przeskakuje szrańcza, obwija […]...
- Powinowactwo cieni i kwiatów o zmierzchu O, korowody umarłych cieni Wśród wirowań eterów przestrzeni, O, płynące kaskady Pod zamyślonych iw czarne arkady! O, bez skrzypcowych łkań […]...
- Guillaume Apollinaire-„ŚWIATŁO KSIĘŻYCA” Księżyc miodem ocieka na ustach szalonych Żarłoczne są tej nocy ogrody i domy Gwiazdy do pszczół tańczących stały się podobne […]...
- Piosenka o robaku To rzecz doprawdy niesłychana, żeby Na taki pomysł zwykły robak wpadł: Zapragnął naraz ujrzeć siódme niebo, Zapragnął oddać komuś cały […]...
- Ptaki latają dokoła Ptaki latają dokoła, ptaki, a każdy pyta, każdy woła: ktoś ty taki? A jam przyjaciel ptaków, pieśni, miłości, i mój […]...
- Odpowiedź dla Manon Jestem prastary nasyp i śpiewam przy sztormie Ktoś wiecznie ocalany bączek Najwyższego Jestem podwójna szóstka dwie stawki na zero Żandarm […]...
- Drży i faluje Drży i faluje Drży i faluje niepokojem ogromna przestrzeń małych planet która jak morze mnie pochłonie uwięzie w pulsach sekundniki […]...
- Dotknąć Dotknąć deszczu, by stwierdzić, że pada Nie deszcz, tylko pył z Księżyca spada Dotknąć ściany, by stwierdzić że mur Nie […]...