XV

Jedno mam tylko pragnienie: rozkoszy,

Bo rozkosz tylko wiedzę ćmi i zgłusza,

Energię myśli gnie, zadumę płoszy,

A nieszczęśliwa jest ważąca dusza.

Ważyć, czuć, myśleć, wiedzieć – równocześnie

Pojmując całą bezmoc swojej woli

I widząc, że chcieć to jest marzyć we śnie:

Jest to, co chyba najbardziej nas boli.