Polska poezja

Wiersze po polsku



NIE PĘDŹ TAK

Nie pędź tak proszę, zaczekaj

Los słabych miewa w pogardzie

Bo jeśli przed czymś uciekasz

To wiążesz się z tym jeszcze bardziej.

Wracaj więc proszę do domu

Drogą małych poświęceń

Bo złość do własnych demonów

Sił im dodaje wciąż więcej.

Pomiędzy nocą, a świtem

Czas daje sen na osłodę

Niech to co dziś jest przesytem

Jutro znów stanie się głodem.

Wsłuchajmy się w serc orkiestrę

Usłyszmy głos przeznaczenia

Ja kocham Cię jaką jesteś

I wcale nie chcę Cię zmieniać.

Nawet nie wiedzą co tracą

Ludzie w miłości przegrani

Ci którzy kochają za coś

Zamiast zwyczajnie za nic.

23.02.2007 Płock


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Wiersz NIE PĘDŹ TAK - Krzysztof Cezary Buszman
«