Polska poezja

Wiersze po polsku



Pamiątka

Jeżeli kiedy płatne serca dzwonów
Leniwo zadrżą, echo porwie jęki
I do wesołych rzuci je salonów —
Ty westchnij! — smutek uzalotnia wdzięki.

*

A jeśli karta będzie pogrzebowa
Po rogach ulic czernić się, z nazwiskiem —
Ty odwróć oczy; wraz podąży nowa
Oczekiwanym ciesząc w i d o w i s k i e m…

*

A jeśli w cmentarz się zapuścisz głuchy,
Ku ziemi czoło chyląc zamyślone,
I zerwiesz listek — niźli będzie suchy,
Pamiętaj, proszę, przegrać go w z i e l o n e.

*

Kto wygra — [niech ci] te powtórzy słowa,
Dla jakich miałem nieprzyjaciół wielu:
„Nie szukaj świata, kochaj, i… bądź zdrowa.
A za umarłych módl się — po weselu”.

Pisałem we Florencji 1844 r.


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Wiersz Pamiątka - Cyprian Kamil Norwid