Śnieżyca

Wiatr, co krajobraz w kształt milczenia nadął

Niesie żagle z umarłych okrętów.

To znaczy: sen dopełniał radość.

To znaczy: śmierć, lub znaczy: święto.

I sterownie sosen w blasku,

I bicie sercem w mur.

To znaczy miłość na obrazku,

Który oberwał sznur.

I strumień tonów, które milczą.

(Po śladach węszy biały borsuk).

Samotność – to nie znaleźć tylko

I błądzić jakby drogą morską;

Żeglować tam, gdzie przeszedł uśmiech;

Gdy burze tam, gdzie uśmiech tworzył,

I takim pustym być nim uśniesz,

Jak kadłub snu na morzu.

Wtedy przychodzisz śniegiem boso,

Jak białe listki – stopki masz

I jesteś jak płomieniom sposób,

By się zmieniły w ognia płaszcz.