Co potem

Co potem – to co zawsze

Poznikało tylu

Śmierć zajdzie starszym z przodu

A młodszym od tyłu

Takie są początku prawidła niebieskie

Nikogo nic nie dziwi. Poprzez życia bramę

Przed chwilą przeszedł ktoś zbawiony z pieskiem

Szli razem szukając Boga lepszego od ludzi

Rozgląda się po kątach a taki wzruszony

Jak chłopak co na choinkę poleciał do szkoły

Lub ten co niesie serce wyciągnięte z piekła

Kochamy nazbyt często gdy kochać nie można

A miłość im głupsza tym bardziej ostrożna

Wchodzą w Pana naszego królestwo ubogie

Doktoraty na zimno chrupie mysz pod progiem

A to co zrozumiałeś to już nie jest Bogiem