Przebacz

Przebacz, Panie, że pisałem tak dużo

O pojedynczej kropli – zielonym kółku deszczu

O listku ognia,

Zdejmowałem kropki z biedronki

Przechodziłem przez ucho igielne

Obierałem wiśnie z kruchych żyłek –

Wyjmowałem gwizdki wiatru z szalika na szyi

Podnosiłem śnieżynkę jak biały lichtarzyk

Liczyłem ciche kroki krwi

Strugałem włos na czworo –

A Ty –

Krople łączyłeś w gardła deszczu żywe –

Pocałunki z dwóch listó – w małżeństwo szczęśliwe –

Listonoszów torby – w kołyskę.