Polska poezja

Wiersze po polsku



Starzy ludzie

Nie lubią proszków

Przy aspirynie się krzywią

Czekają na miłość dobroć

Powrót ojca i matki

Tak jak w dzieciństwie

Wszystkiemu się dziwią

Cieszą się gwiazdką choinką

Zimą tęsknią do wiosny

Starzy – to dzieci które za szybko urosły

1996


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Wiersz Starzy ludzie - Ksiądz Jan Twardowski