Dla zwyczajnych II

Odejdziemy

Ze szkolnych ławek

Ulic, kościołów

Bez wzniosłych przemówień

Wierszy, requiem

Dla tak zwyczajnych jak my

Jest tylko fotografia

I czyjaś łza

Schowana do chusteczki.

Odejdziemy i nie zostanie ani śladu

Po naszych końcach świata

Zawałach miłosnych

Z powrotem staną się proste drogi

Co dla nas były kręte.