Pomóż

Pomóż mi —- już od dawna pielęgnuję formę,

Utrzymuje ją, karmię, przewijam i spełniam

Jej zachcianki — jest wielka, nieforemna, patrzy

Nie zaprzestaje żądań. Napijmy się kawy,

Nie ogoliwszy się w sufit poparzmy.

Pomóż mi, proszę. Wypełnij to treścią.

Weź taksówkę —- i powiedz wreszcie tym palantom

Z telewizji, że idziesz. Przecież masz podręcznik

Asertywności. Wejdź przez okno, nie dzwoń,

Nie bądź wybredna, jeszcze raz zdecyduj,

Że ja.