Polska poezja

Wiersze po polsku



Muchy Samochwały

U chomika w gospodzie

Siedzą muchy przy miodzie.

Siedzą, piją koleją

I z pająków się śmieją.

Podparły się łapkami

Nad pełnymi kuflami.

Zagiął chomik żupana,

Miód dolewa do dzbana.

– Żebyś kumo, wiedziała,

Com już sieci narwała,

Com z pająków nadrwiła,

To bys ledwo wierzyła!

– Moja kumo jedyna,

Czy mi pajak nowina?

Śmiech doprawdy mnie bierze…

Pająk… także mi zwierzę!

– Żebyś, kumo wiedziała!

Trzem pająkom bez mała,

Jak się dobrze zasadzę,

Trzem pająkom poradzę!…

– Moja kumo kochana!

(Chomik! dolej do dzbana!)

Moja kumo jedyna,

Czy mi pająk nowina?

Prawi jedna, to druga,

A tu z kąta coś mruga…

Prawi czwarta i piąta,

A coś czai się z kąta.

Pająk ci to, niecnota,

Nić – tak długą – namota!

Zdusił muchy przy miodzie

W chomikowej gospodzie.


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (2 votes, average: 3,50 out of 5)

Wiersz Muchy Samochwały - Maria Konopnicka
«