Polska poezja

Wiersze po polsku



Sine lasy

Sine lasy we mgłach drzemią,
gaśnie jasny dzień…
Ach, i tobie moja ziemio,
Idzie mrok i cień!

Krótka była twoja zorza,
Najpiękniejsza z zórz,
Co od morza szła do morza
Złotym polem zbóż…

Krótki był twój ranek biały
I różany wschód,]
Co w twej sławie grał hejnały
U słonecznych wrót.

Nie dobiegło słonko tobie
Do południa wzwyż,
I Zagasło gdzieś na grobie,
W piorunowy krzyż!


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Wiersz Sine lasy - Maria Konopnicka
 »