Rozmowa sentymentalna

W starym parku samotnym, śród wieczornej mgły,
Dwie postacie przed chwilą wolnym krokiem szły.

Oczy zgasłe, uwiędła krasa ust różowa,
I ledwie dosłyszalne są ciche ich słowa.

W starym parku samotnym, śród wieczornej mgły,
Dwie mary wskrzeszać chciały dni minionych sny.

– Pamiętasz nasze dawne szałów uniesienia?
– I po cóż chcesz pan u mnie takiego wspomnienia?

– Na me imię czy zawsze serce twoje drgnie?
Czy zawsze duszę moją w snach widujesz? – Nie.

– Ach, te niewysłowionego szczęścia złote zorze,
Kiedyśmy usta do ust cisnęli! – Być może.

– O, modrość owych niebios! o, nadziei wzlot!
– Nadzieja pierzchła w bólu za chmur czarnych splot.

Tak szli, gdzie traw zdziczałych łąka legła płowa
I noc tylko słyszała szeptane ich słowa.

(2 votes, average: 4,00 out of 5)

Podobne wiersze:

PRZECHADZKA SENTYMENTALNA Gasnące słońce blaski swe kładło Na lilie wodne i fal zwierciadło; I blade lilie w nadbrzeżnej trzcinie Jaśniały smutnie na […]...
Epistoła sentymentalna 1 Cieplutko w moim pokoiku, Milutko, jasno i wesoło, Chcę Cię obdarzyć najłaskawiej Sentymentalną epistołą. Spod abażuru zielonego Przyćmionej lampy […]...
Rozmowa Kochanko moja! na co nam rozmowa? Czemu, chcąc z tobą uczucia podzielać, Nie mogę duszy prosto w duszę przelać? Za […]...
Schezo Każdym marzeniem, Każdym westchnieniem, I każdą moją tęsknotą – Myśli wyrazem, Wspomnień obrazem, Każdą nadziei pieszczotą; Każdym oddechem, Każdym uśmiechem […]...
Z Anną K. rozmowa pośmiertna Rozsypię ci mamo świeżego śniegu, żebyś mogła swobodnie oddychać i będę wymyślał niestworzone historie, takie o końcu świata albo reinkarnacji, […]...
Rozmowa Ciało mówi do duszy: „Jestem tu – w tych światach, Gdzie i ty się zbłąkałaś. Ta sama nam droga. Spojrzyj […]...
„Cała” Dziś rano całkiem niespodzianie Sam Diabeł przyszedł mnie odwiedzić I chcąc zaskoczyć mnie pytaniem Rzecze przymilnie: „Chciałbym wiedzieć, Pośród prześlicznych […]...
Rozmowa wieczorna 1 Z Tobą ja gadam, co królujesz w niebie, A razem goś Cisz w domku mego ducha; Gdy północ wszystko […]...
Rozmowa z gwiazdą Samotna gwiazda w noc ciemną Patrzy na mnie I pyta: Co z nami będzie, Z tobą i ze mną? Zetrą […]...
Rozmowa z Susan Sontag I O tej porze we Wrocławiu gasną okiennice, parapety zapadają się pod ziemię, drzwi zapierają się w sobie, a oddech […]...
Rozmowa z Jeanne Nie zajmujmy się filozofią, zostaw to, Jeanne. Tyle słow i papieru, któż to zniesie. Powiedziałem ci prawdę o moim oddalaniu […]...
Rozmowa z kimś Nagle stanął ktoś na mojej drodze Zasłonięty świętym zarządzeniem Bardzo chciałbym więc pana poznać Moje drugie urzędowe sumienie A przez […]...
Rozmowa pomiędzy ruinami Dumnie kroczysz przez ganek mojego eleganckiego domu Z dziką furią, niepokojącymi owocowymi wiankami I bajecznymi lutniami i pawiami, rozdzierając sieć […]...
*** 1 Wychodze sam jeden – przede mną w step droga Jak srebrny pas błyska w szarawej mgły chmurach; Noc cicha […]...
Rozmowa z kamieniem Pukam do drzwi kamienia. – To ja, wpuść mnie. Chcę wejść do twego wnętrza, rozejrzeć się dokoła, nabrać ciebie jak […]...
Droga do Morskiego Oka Zamykam oczy – czerwono mi, Otwieram oczy i jest mi biało, Wątły dzwonek u sanek brzmi O tym wszystkim, co […]...
A fala płacze Zeszły już z toni oczy me, Rybitwy dwie tułacze, Co o wód modrość biły się W nieukojonych lotów śnie, A […]...
Tęsknota I Jesteś cicha jak śnieg, Który pada na kwiaty jesienne… Dłonie twoje, jak lek, Koją usta pragnieniem bezsenne… Lecz mi […]...
Rozmowa Z kim ja rozmawiam w gwiazdy zapatrzony? Z siłą, co kiedyś gwiazdy postrąca, Co przejdzie Wszechświat, jak burza niszcząca, Miecąc […]...
Rozmowa GIANNA NANNINI (ur. 1956) Dialogo Tu, uomo tu, Dio, Padre poi ragazzo mio, Sul mio seno aggrappato, Tra un insulto […]...
Rozmowa LV Rozmowa Tyś nieba jesiennego błękit, ciszą tchnący! Lecz smutek rośnie we mnie, jak morze w przypływie, A odpływając osad […]...
Rozmowa o poezji Rozmowa o poezji Od – do Lieberta… D z i e w c z y n a: Czy pan ją […]...
Rozmowa z historią Mistrzyni życia, Historio, zachciewa ci się psich figlów: zza kraty podgląda Orion, jak siedzimy razem na kiblu. Opowiadasz mi stare […]...
Rozmowa Mistrza Polikarpa ze śmiercią Polikarpus, tak wezwany, Mędrzec wieliki, mistrz wybrany, Prosił Boga o to prawie, By uźrzał śmierć w jej postawie. Gdy się […]...
BĄDŹ JAK METEOR – JAK BŁYSKAŃCE Bądź jak meteor, jak błyskańce, które pociska Zeus i Bóg, bądź jak te gwiazdy-opętańce, co same swych szukają dróg. ——————————————————————————– […]...
Polały się łzy me czyste, rzęsiste Chce mi się pisać wiersze, Jak psipsi dziecku chce się; Słóweczko rzucam pierwsze, Może mi coś przyniesie. Może i inne, […]...
Rozmowa nad rzeką — „Patrz światlo się ulatnia jak zapach amfor.” — „Nie trzeba poezji poniechaj metafor.” — „Noc nas zdybała ugniata w […]...
Procentowa rozmowa Januszowi Grabiaszowi Jasiek – Dzisiaj rozstałem się z mą dziewczyną. Władzio – Nie martw się Jasiu, chodźmy na wino, Widzisz, […]...
Ty Przychodzisz Jak Noc Majowa Ty przychodzisz jak noc majowa… Biała noc, noc uśpiona w jaśminie… I jaśminem pachną twe słowa… I księżycem sen srebrny […]...
Rozmowa z piramidami Piramidy, czy wy macie Takie trumny, sarkofagi, Aby miecz położyć nagi, Naszą zemstę w tym bułacie Pogrześć i nabalsamować, I […]...
Spóźniony słowik Płacze pani słowikowa w gniazdku na akacji, Bo pan słowik przed dziewiątą miał być na kolacji. Tak się godzin wyznaczonych […]...
Madrygał zimą pisany Madrygał zimą pisany Po morza głębokiego dnie, przez noc o długich krawędziach jak koń puszczony w galop pędzi twe spokojne […]...
* * * (Nieba widać przez dachu kąt..) Nieba widać, przez dachu kąt, Modrość i ciszę. Drzewo jakieś, przez dachu kąt, Liście kołysze. Dzwonek w niebie widocznym stąd […]...
Rozmowa z kapitanem Nemo Wiem, że masz swój wulkan i trzymasz go pewnie w rękach. Wiedz, że i ja kipię pod skórą jak lawa. […]...
LUBLIN Z DALA Na wieży furgotał blaszany kogucik, na drugiej – zegar nucił. Mur fal i chmur popękał w złote okienka: gwiazdy, lampy. […]...
Prześliczna rudowłosa Oto ja wobec wszystkich człowiek przy zdrowych zmysłach Znający życie i śmierć to co żyjący znać może Który poznałem cierpienia […]...
POCIĄGAJĄCA GROZA Charles Baudelaire Z owych ponurych chmur bezliku, Z nieba jak los twój starganego, Jaka myśl do serca pustego Schodzi? Odpowiedz, […]...
A kto te oczy widział A kto te oczy widział – zapomnieć nie może! O fale – skąd wy macie taki blask zielony, Jak ten, […]...
Guillaume Apollinaire – „PRZEŚLICZNA RUDOWŁOSA” Oto ja wobec wszystkich człowiek przy zdrowych zmysłach Znający życie i śmierć to co żyjący znać może Który poznałem cierpienia […]...
Uśpiona W gorącą północ lśni czerwcową Mistyczny księżyc nad mą głową. Usypiających mgieł wilgocie Świat w widziadlanym kąpią złocie. Co destylując […]...