Autor Paul Verlaine

Łkanie bezsennej Skrzypki jesiennej, Sierocej, Serce mi rani, Grąży w otchłani Niemocy. Drżący i siny, – Gdy brzmią godziny Tułacze […]

Zanim, ranna gwiazdo blada, Z lazurowych zejdziesz łąk – W cząbrach stada Przepiórczane dzwonią w krąg – Zwróć ku piewcy, […]

CZĘŚĆ I I Nieszczęście, rycerz w masce, co milcząc mnie mijał, Na wskróś me stare serce przebódł swą kopiją. Mego […]

Nieba widać, przez dachu kąt, Modrość i ciszę. Drzewo jakieś, przez dachu kąt, Liście kołysze. Dzwonek w niebie widocznym stąd […]

GREEN [org] Voici des fruits, des fleurs, des feuilles et des branches Et puis voici mon ćoeur qui ne bat […]

I To jest tęskne zachwycenie, To miłosne jest znużenie, To jest dreszczów pełny bór. To w objęciach tych powiewów Ku […]

Stąpać pragnęła poprzez morskie fale, A że podmuch łaskawy nawiał ciszę senną, Chętnie karku ugieliśmy w w obłędne lenno, Oto […]

Przez oczy – oczy z czaszki nieboszczyka, Lśniącej golizną w gwiazd poświacie, Przeszłość ma, czyli wszystek żal mój strzyka Złym […]

Czarny sen, jak głaz, Spadł na me istnienie; Z mą nadzieją wraz Śpij, wszelkie pragnienie. Nie wiem nic, jak w […]

Jam Cesarstwo u schyłku wielkiego konania, Które, patrząc, jak idą Barbarzyńce białe, Układa akrostychy wytworne, niedbałe, Stylem złotym, gdzie niemoc […]

A więc to będzie w jasny, letni dzień: Weselne słońce, spólnik mej radości, Zrobi piękniejszą – w szat białych świetności […]

Niebo takie łagodne, drzewa takie giętkie Zdają się uśmiechać do szat jasnych tonów, Co, powolne kaprysom fałdów i festonów, Mienią […]

Oto jest święto zboża, oto jest święto chleba W mej wiosce, którą dzisiaj oglądam na nowo! Dokoła gwar radosny, a […]

Ponieważ brzask się zwiększa, ponieważ zorza już płonie, Ponieważ nadzieja, która tak długo ode mnie stroniła, Raczyła znów przyjść do […]

[1] Gdzieżby nad wszystko, gędżby w każdej chwili! Przeto wiersz raczej Nieparzysty bierz, Mglistszy, płynniejszy, rozpuszczasz go, gniesz, Nic w […]