Polska poezja

Wiersze po polsku



Narzeczona

Wołaj mnie, lub, wołaj, ciszę zlam!
Nie zwól w oknie tak długo stac mojej nadziei.
W platanów starej alei
wieczoru zagasł błam:
pustka już tam…

A jeśli nie przyjdziesz zawrzeć mnie w ciemnicy,
w głosu twojego gorącą zawieję,
to ja się chyba cała w tej tęsknicy
z rąk mych w szafirów aleję
wyleję…

(tł. Józef Jankowski)


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Wiersz Narzeczona - Rainer Maria Rilke