Gdy się człowiek robi starszy

Gdy się człowiek robi starszy,

Wszystko w nim po trochu parszy –

Wieje;

Ceni sobie spokój miły

I czeka, aż całkiem wyły –

Sieje.

Wówczas przychodzą nań żale,

Szczęścia swego liczy zale –

Głości,

I mimo tak smutne znamię,

Straszne go chwytają namię –

Tności…

Z desperacją patrzy czarną

Na swe lata młode zmarno –

Wane,

W Wspomnień aureolę boską

Pręży myśli swoje rozko –

Chane…

Z żalem rozważa w swej nędzy

Każde „nicniebyłomiędzy –

Nami”,

Każdy niedopity puchar,

Każdy flirt młodzieńczy z kuchar –

Kami…

Wspomni z jakąś wielką gidią

Swe gruchania, ach, jak idio –

Tyczne,

I czuje w grzbiecie, wzdłuż szelek,

Jakieś dziwne prądy elek –

Tryczne…

Jakąś gęś, z którą do rana

Szukali na mapie Ana –

Tolii,

Jakiś powrót łódką z Bielan,

Jakiś wieczór pełen melan –

Scholii…

Gdybyż, ach, snów wskrzesła mara,

Dziergana z rozkoszy ara –

Beski,

Gdybyż bodaj raz, ach, gdyby

Sycić swą CHUĆ jak sam Przyby –

Szewski!…

I wdycha zwiędłe zapachy

Nad swych marzeń trumną nachy –

Lony,

I w letnią noc, w smutku szale,

Łzami skrapia własne kale –

Sony…

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Podobne wiersze:

Starszy sierżancie, skąd te łzy? Młody żołnierz w gołoledzi Trzyma wartę honorową – Starszy sierżant jego śledzi Czy ją trzyma prawidłowo. U żołnierza twarz wesoła, […]...

Spleen Ze znudzenia, ze znużenia Pusto, sennie, mdło. Neurocholia? melanstenia? Diabli wiedzą co. Gdybyż w innej być mieścinie, Bo w Warszawie […]...

Im częściej człowiek myślą w próżnię życia wchodzi Im częściej człowiek myślą w próżnię życia wchodzi, Widzi, jak sny spadają w nicości głębiny: Nic bezmiernej tęsknoty smutku nie […]...

Żaden człowiek nie jest samoistną wyspą Żaden człowiek nie jest samoistną wyspą; każdy stanowi ułomek kontynentu, część lądu. Jeżeli morze zmyje choćby grudkę ziemi, Europa będzie […]...

Wiosna jest Wiosna jest jak jakaś może ręka (co zjawia się ostrożnie Z Nikąd) porządkująca Okno, przez które patrzą ludzie (z tym […]...

Mój czarny człowiek Mój czarny człowiek w szarym garniturze, nomenklaturze, biurze i w cenzurze… Złowrogi clown w coraz to innych maskach, uderzał celnie, […]...

Gdyby człowiek mógł wypowiedzieć Gdyby człowiek mógł wypowiedzieć to, co kocha, Gdyby człowiek mógł wznieść swoją miłość ku niebu Jak chmura w świetle; Gdyby […]...

Czarny człowiek Przyjacielu mój, przyjacielu, Jestem bardzo a bardzo chory! Nie wiem, skąd się wzięło to, co boli. Czy to świszcze tak […]...

Jak się człowiek nudzi Wszystkiemu winien wolny czas Ten na rozrywki i kulturę Gdy Amor nam nie szczędzi łask Oraz panienki poniektóre Wysoki Sąd […]...

Człowiek Jak żuk powoli, nie patrząc dokoła, w twardym pancerzu, on! rycerz z chityny, idzie, gdzie anioł woła, jeśli jeszcze woła, […]...

Człowiek Człowiek zahartowany przez twardą historię Budzi po nocach w Ha Tinh swoich współmieszkańców Krzykami grozy z głębi swych koszmarnych snów. […]...

Cesarz chiński i syn jego Chińczyki mają rozum, choć daleko siedzą, I bajki wiedzą. Jeden z nich, a co większa, cesarz tegu ludu, Nie szczędził […]...

Xxx (człowiek jest jak wiatr) Człowiek jest jak wiatr Chce ogarnąć wszystko swym zasięgiem Fascynują go tonie oceanów I wszechświata bezkresy Rozmienia swe myśli na […]...

Co złość zniweczy Co złość zniweczy, co występek zburzy, To miłość z gruzów na powrót postawi, Upadłą ludzkość z krwi i łez kałuży, […]...

Człowiek i wilk Szedł podróżny w wilczurze, zaszedł mu wilk drogę. „Znaj z odzieży – rzekł człowiek – co jestem, co mogę”. Wprzód […]...

Człowiek i zdrowie W jedną drogę szli razem i człowiek, i zdrowie. Na początku biegł człowiek; towarzysz mu powie: „Nie spiesz się, bo […]...

Człowiek i gołębie W gołębniku chowane na wyniosłym dębie Skarżyły się na ludzi niewinne gołębie; Skarżyły się, i słusznie, strapione, zwierzęta, Iż szły […]...

Człowiek i suknia Brał się pewien do pręta chcąc wytrzepać suknię; Ta, widząc się w złym razie, żwawie go ofuknie: „A, takaż to […]...

Człowiek i zwierściadła W zwierściadło, co powiększa, wspojźrzał człowiek mały: Ucieszył się niezmiernie, że tak okazały. Mniemał już być olbrzymem; gdy się więc […]...

Człowiek Człowiekowi Człowiek człowiekowi wilkiem Człowiek człowiekowi strykiem Lecz ty się nie daj zgnębić Lecz ty się nie daj spętlić Człowiek człowiekowi […]...

Bogowie i człowiek 1 Dziś autorowie są jak Bóg: Dość jest, że tchną, wnet arcydzieło wstawa; W skrzydlaty lot posuwa ciężki pług – […]...

Człowiek z tatuażem Ktoś, być może Bóg, nagryzmolił mu loczek za loczkiem na piersi i ramionach – lecz rysunki są tam, pod spodem. […]...

CZŁOWIEK WEWNĘTRZNY To nie ciało Jest tym nieznajomym. Jest nim ktoś inny. Wraz a nim Szturchamy świat Tą samą brzydką gębą. Gdy […]...

Błękitny człowiek Idzie sobie błękitny człowiek – w rękawiczkach, w czapeczce pociesznej. Idzie sobie po stopniach schodów i powiada: – Do domu […]...

Człowiek i Morze Miłość dla morza wieczna w twoim wolnym łonie! Morze jest twym zwierciadłem; ty swojego ducha Badasz w wzburzonej fali, gdy […]...

Jak mały jest człowiek bez Boga Jak mały jest człowiek bez Boga Dawniej Choć cały w jego płaskim cieniu Tańczył Jak mały jest człowiek bez Boga […]...

Halina Poświatowska to jest podobno człowiek Halina Poświatowska to jest podobno człowiek I podobno ma umrzeć jak wielu przed nią ludzi Halina Poświatowska właśnie teraz się […]...

Dym Posłuszny wiecznym bogom i niedorzecznym grobom, Powierzam ciszy nocnej mój bezowocny znój, Lecz choćby każdy powrót był grobem i żałobą, […]...

Bliźni Obce nam dzisiaj dawne słowo \”bliźni\” Więdnie jak róża i krwawi jak rana… Czy przetrwa jeszcze? czy nam się zabliźni […]...

Przyczyny Pijaństwa Obudziłem się koło czwartej i doszedłem do wniosku, że życie jest diabła warte, a trzeba żyć, po prostu. Dla świętego […]...