Anastazja

Tłum sąsiadów odśpiewuje spisywane w kancjonałach zwrotki;
słowa, natrętna ćma, nie dają się złapać. Zapach jedliny
sprowadza je z powrotem na podniebienie jak światło.

Kiedy w miasteczku ktoś umiera, na pogrzeb przychodzą
wszyscy. Główne drogi prowadzą do kościoła, w melodii orszaku
jest bezpieczny rytm zachodzenia. Nic się nie dzieje,

to tylko kobieta: praca, wnuki, dzieci. Mąż, coraz bardziej
zaglądający do środka. Ciało, które zaszyto cierpieniem
można jedynie nieść, modlić się nad nim, schować w ziemi
na cmentarzu ostrym od wiatru i wilgoci. Później wracać,

rozmawiać o egzotycznym imieniu. Dobra śmierć
zawsze gromadzi tych, którzy kochają.

(2 votes, average: 5,00 out of 5)

Podobne wiersze:

Moje ciało jest jak bezpański pies Moje ciało jest jak bezpański pies Jeśli skradnie kość pieszczoty to chyba słońcu Ludzie potem mówią – liryka miłosna A […]...

Anastazja Biełaja nocz’ nieukojona Bielą i bólem Tiomnaja grust’ uspokojona Pistoletową kulą W Sant Petersburgu w białą noc Ktoś dziwny idzie […]...

Całowanie Ta czarna kobieta – wąska – na niebotycznych obcasach, Ta podnosząca ręce jak dwa srebrne narzędzia, To ta właśnie kobieta […]...

Martwa natura z kobietą Lesław Nowara Martwa natura z kobietą W dni niepłodne Wystawiam się na widok publiczny Jak starzejąca się kobieta Godzinami przesiadując […]...

Znów jestem tu Znów jestem tu na tym samym brzegu który złoty i płaski rozciągnięta na wznak słońce pochylone nade mną i moje […]...

Uwielbiam cię jak nocy kopułę surową XXIV Uwielbiam cię jak nocy kopułę surową, O naczynie żałości, o wielka niemowo. Im bardziej mnie unikasz, tym bardziej za […]...

Rutyna Są kobiety Które się bierze jak gazetę Przed snem zwyczajnie Mnie papier ciała W tej gazecie zmieniają się tylko daty […]...

Sad Siostrze Masi W moim mieście wyrąbali sady Ciągnące się szeroko hen aż po Zdrój W moim mieście wyrąbali sady Pachnące […]...

Krawędź Kobieta osiągnęła doskonałość. Jej martwe Ciało na usmiech dokonania, Złuda greckiego determinizmu Płynie w zwojach jej togi, Jej bose Stopy […]...

O tym zachodzie (tak O tym zachodzie (tak wypełnionym ludźmi strachem dzwonami) powiem że twoje oczy mogą przepłoszyć dzień łagodniej straszniej bardziej gwałtownie; (o […]...

Sam ze wszystkim Sam ze wszystkim Ciało opina kości Do środka Dają mózg i Czasem dusze I kobiety rozbijają Wazony o ściany A […]...

Staruszka Coraz częściej zaczynała się gubić W sprawach prostych Nie mówiąc o trudnych Coraz częściej zaczynała ich nudzić Coraz gorzej skrywały […]...

Uwiązany pies Uwiązany pies Przyjście jesieni jest dla mnie tym uwiązanym psem, mój Srebrzynku, który szczeka przeciągle i czysto w sa- motności […]...

Poród Poród? cóż! poboli, poboli, pomęczy się żeńskie ciało, a z niego powoli, powoli wyjdzie coś i będzie krzyczało. Będą owijali […]...

Do dzieci O wy, co wszystkie porzuciwszy względy, Za cackiem bieżyć gotowi w zapędy, Za cackiem, które zbyt wysoko leci, Bajki wam […]...

261. Jeśli kobieta pragnie dopiąć swego Jeśli kobieta pragnie dopiąć swego, Wielce o sławę, mądrość, cnotę stojąc, Niechże popatrzy na wroga mojego, Którego zowie świat kobieta […]...

Kobiety zaczynają szukać Z cyklu El asceto clitoris 1. Kobiety zaczynają szukać I w swoich łóżkach odkrywają Mężczyzn bez głosu. Odnajdują nasienie i […]...

Zły ptak To pewne: ten ptak – sroka Próbuje mnie okrążyć I osaczyć, dzień w dzień zatacza coraz mniejsze kółka i skrzeczy: […]...

Polonistka dedykowany studentkom polonistyki UJ W październiku na Gołębiej drzewo i dziewczyna więdnie, liść pożółkły wiatr zabiera; pomarszczona, żółta cera. Już […]...

Co książka mówi? „Posłuchaj Zbyszku, co książka gada? Są w niej tam rzeczy nielada!” Tak siwy dziaduś mówił do wnuka, I w las […]...

Pogrzeb Słyszę, jak deszcz po liściach coraz gęściej pluska. Tak mnie nuży zwłok moich w zaświaty wywózka Na kołach, co się […]...

Ironia I Żeby to można arcydzieło Dłutem wyprowadzić z grubych brył I żeby dłuto nie zgrzytnęło Ni młot je ustawnie bił […]...

Wczesna jesień Zadzwoniłem więc znowu – by sprawdzić. Podniesiono słuchawkę – powiedziano: „nie ma”. Nic. Nic. Nic. Nic. Nie, to nic ważnego. […]...

Turyści Słów Turyści słów. W linowej kolejce. Mówimy coraz bardziej stromo. Malujesz usta nad przepaściami. Skąd ci przyszła do głowy ta aluzja? […]...

Guillaume Apollinaire – „DO MAGDALENY” Przyciskam twoje wspomnienie jak prawdziwe ciało Czy to co moje ręce mogłyby wziąć z twej piękności Czy to co moje […]...

Modlitwa ‚ m o d l i t w a ‚ hans arp Czyste światło Zbaw nas od bezsensowności. Zbaw nas […]...

List do Mexico City List do Mexico City Najlepszemu z Meksykanów Tak długo się nie odzywałam – zapomniałam języka; został w Twoich ustach i […]...

Bałtyki Wiatr chodzi po sosnowym lesie. Szumi ciężko i lekko. Bałtyk też szumi pośrodku wyspy, głęboko w lesie jest się na […]...

Świat jest smutny / pośród zła WIESłAW JANUSZ MIKULSKI (ur.1959) z cyklu „Deszczowa symfonia” * * * Świat jest smutny Pośród zła, Które czynią ludzie. Nawet […]...

Kobieta w pełni Cały świat zamiera kiedy tańczy Wszystkie oczy na nią Gdy się śmieje Każdy chce jej dotknąć i być blisko Każdy […]...