Polska poezja

Wiersze po polsku



Sonet 9

O różo zwiędła, przedwcześnie zerwana,
Zerwana w pączku i wśród wiosny zwiędła!
O perło jasna w mroku zagrzebana!
O rzeczy piękna, przez śmierć ostrą ścięta!
Śliwko zielona, którą wichru moce
Zerwały, zanim z drzew spadły owoce.
Bez przyczyn żadnych ciebie opłakałem;
Nic mi nie przyszło z testamentu twego:
Lecz zostawiłeś mi więcej, niż chciałem,
Gdyż nie pragnąłem od ciebie niczego:
O miły, błagam o twe wybaczenie,
W spadku mi dałeś niezadowolenie.


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Wiersz Sonet 9 - William Shakespeare