Pustka i spokój
Pustka i spokój… Białych pniaków rzędy,
Jak las nagrobków żydowskich cmentarzy,
Idą po zboczach… Nic się nie przydarzy,
Co by żywością tchło… Śmierć przeszła tędy
I, jak lawina, zniosła na dół życie.
Potok nawet, co ogniś szumiał w tym korycie,
Wysechł lub zapadł się w ziemię. W szarym żlebie
Martwota siadła pośród głazów.
Wyżej : pożółkła pustać upłazów
I szare dróg skalistych ślady.
Dusza tu czuje tylko siebie
I pustkę… i trzeci:szum, który skądś dowiewa,
Jakby podziemne wodospady-
Rzekłbyś:czas sie we wieczności przelewa…





Podobne wiersze:
- Mrok na schodach. Pustka w domu Mrok na schodach. Pustka w domu Nie pomoże nikt nikomu. Ślady twoje śnieg zaprószył, Żal się w śniegu zawieruszył. Trzeba […]...
- Modlitwa o spokój Daj nam Boże trochę więcej spokoju Daj nam Boże trochę więcej uśmiechu Dni jak piłka złocista Noce jak dymny kryształ […]...
- Spartakus 1 Za drugą, trzecią skonów metą Gladiator rękę podniósł swą, „To – nie to, krzycząc, SIŁA, nie to, To nie […]...
- Allen Ginsberg – Według Martwych Dusz Ameryko, dokąd pędzisz w swoim wspaniałym kabriolecie, autostradą na złamanie karku, do jakiej katastrofy w głębokim kanionie Zachodnich Gór Skalistych, […]...
- Złote rano O złote, o bez ceny, o cudowne rano, O łąko, malowana jasną dłonią słońca, O wodo, pośród siwych głazów świetlejąca, […]...
- Sonety do Orfeusza – XIX Choć jak obłoki nietrwałe zmienia się prędko świat, wszystko, co doskonałe, wraca do dawnych lat. Nad zmianą czasów i dróg […]...
- Twarzą w twarz W lutym życie stanęło bez ruchu. Ptaki nie chciały latać, a dusza ocierała się o krajobraz jak łódka, co trąca […]...
- *** Piszę wiersze coraz lżejsze wyrzucając jak z balonu balast rzeczywistości by się mogły unosić coraz wyżej napełnione jak dusza samą […]...
- Jak się czuję Jak się czuję – no cóż? przeszedłem wierzchem tysiąc wzgórz i tysiąc przepłynąłem burz I dzięki Bogu wierzchem Połknąłem kurz […]...
- Ropucha Ropucha wyszła z trawy i siadła na ziemi, przeciągnąwszy się z trudem przez zeschnięty patyk. Patrzy prosto przed siebie ślepiami […]...
- Sierpień 1968 Wielkolud – ludożerca w sumie Więcej niż Człowiek podbić umie, Lecz, choć próbuje wciąż na nowo, Nigdy nie włada ludzką […]...
- II – Melancholia, tęsknota, smutek, zniechęcenie Są treścią mojej duszy… Z skrzydły złamanemi Myśl ma, zamiast powietrzne przerzynać bezdenie, Włóczy się, jak […]...
- Toruń płonie III (dwie strony lustra) Czasami przychodziło mi do głowy, że może też gdzieś jest jakaś samotna kobieta, która potrzebuje miłości, albo jest tak samo […]...
- Nokturn pustki Ja. Z bielejącą pustką po koniu, grzywą popiołu. Czysta, zwinięta arena. Ja. Pustka po mnie przebita pokruszonymi pachwinami. Sucha skóra […]...
- Wybiegła Dusza Wybiegła dusza znowu tak, jak wprzód, snuć się po lasach, nurzać w szumie wód, na skał się wdzierać osępiały szczyt, […]...
- II Życie – to zwykłe życie, ciche, szare – Kiedy mnie w swoje chwyciło ramiona, Jak wampir z duszy mej wyssało […]...
- Podczas wiatru z Tatr Dumny, nieuskromiony, wita mi, żywiole! Ty jesteś dusz najsłodszą, najlepszą muzyką! Jako na wolę marzeń, na twą zdana wolę Dusza […]...
- Ławka przed domem Nie ciepło nie zimno pomiędzy Że się nie czuje koszuli powietrza na sobie na krajobrazie Że się nie czuje nic […]...
- I mówię: odejdź! i wracam się cicha I mówię: odejdź! – i wracam się cicha, By spojrzeć jeszcze na stóp twoich ślady, I słucham wiatru, co w […]...
- Ciszy, ach ciszy! Ciszy, ach ciszy! Ciszy, ach ciszy! Daj mi twoje dłonie, Błękitne światłem, ochłodzone rosą – Jak kwiatem nimi opleć moje […]...
- Gdy chłód obejmie tę cierpiącą glinę Gdy chłód obejmie tę cierpiącą glinę, Z niej dusza w jakąż wędruję krainę? Nie mogąc umrzeć ni zostać z żywemi, […]...
- Dla Janiny Aniołowie na suficie Zatrzymali się w zachwycie Bowiem tak niesamowicie wzruszał ich Twój szept Snułaś baśnie o sąsiadach I o […]...
- Ta trawa, której nikt nie kosi Ta trawa, której nikt nie kosi, ta woda, której nikt nie pije, nikomu nie pachnące kwiaty — — oh! tam […]...
- VI Czasem nagle uczuwam naokoło siebie Taką straszną samotność, że wzrok kryję w dłonie, By nie widzieć tej pustki na ziemi, […]...
- Wspomnienie Kraju, kraju ujrzany przez zielone szkło. Szare osiołki płyną jak łzy zarosłym dnem wspomnienia. Te krajobrazy, nim spadną, wiszą na […]...
- Ogniste gryzmoły W te ponure miesiące moje życie roziskrzyło się tylko gdy się z tobą kochałem. Jak świetlik: zapala się i gaśnie, […]...
- Che fece… il gran rifiuto Dla niektórych ludzi przychodzi taka godzina, kiedy muszą powiedzieć wielkie Tak albo wielkie Nie. Od razu widać, kto z nich […]...
- Et arceo Odi profanum vulgus. Kościół czy kawiarnia, Republika czy koni, wiec szewców czy armia, Naród, gmina, rodzina, uczelnia, czytelnia – Wszystko […]...
- Dziwożona Co sto lat tu zlata ptaszek, Złoty ptaszek, Gregoraszek, Puka w dąb: niech w dębu szparze Dziwożona się pokaże! Stuk, […]...
- Tutaj niczym leśny matecznik umiłowaliśmy naturę schowków strzegących człowieka i życie uchodziło w siebie jak droga w las i hieroglifem jego […]...
- Rozmilowala sie ma dusza Rozmilowala sie ma dusza W cichym szelescie drzew, Gdy koronami ich porusza Druh moj, przecichy wiew. Rozmilowala sie ma dusza […]...
- Pozdrowienie na Zielone Świątki! [Monachium, 6 czerwca 1897] Niedziela Zielonych Świątek Pozdrowienie na Zielone Świątki! Nie przeto, że dziś dzwony dźwięczą Świątecznym echem przez […]...
- Pałac Weszliśmy. Jedna wielka komnata, pusta i cicha, gdzie podłoga ciągnie się jak opuszczona ślizgawka. Wszystkie drzwi zamknięte. Szare powietrze. Na […]...
- W tę cichą, senną W tę cichą, senną, wonną noc majową czuje twe ręce ponad moją głową – słonią mi świat… O! Gdyby więcej […]...
- W tę cichą, senną W tę cichą, senną, wonną noc majową czuję twe ręce ponad moją głową– słonią mi świat… O! Gdyby więcej pod […]...
- Umarła lalka Leżę dumna, jak infantka zmarła… Teraz wreszcie po zabawie odpocznę. Czyjaś ręka włos mi z głowy zdarła. Na ziemi przy […]...
- O szewcu zadumanym Młotek przewija ręce poplątane wstążkami żył, miękko spada lśniący jak przędza młotek srebrny – jest czy się śni? Głowa ciężka […]...
- Historie suszy Historie suszy I Bez wody, nędzny szkielet Wzdłuż domów mej wioski, Soligo, patrzę na ciebie, nie wystarcza mi Ten Wielkanocny […]...
- Bambusowa laska To Maria Kodama ją odkryła. Jest osobliwie lekka, a przy tym władcza I niezawodna. Każdy, kto ja zobaczy, zauważa to, […]...
- „Otchłań” Pascal miał swoją otchłań, szła z nim nieprzerwanie. Biada! Wszystko – przepaścią, czyn, żądza, marzenie, Słowo! I nieraz czuję, gdy […]...