Sowiedź

W pieczarach głuchych pustyń i na szczytach gór –

Kryją się płanetnicze duchy-astrologi,

Bacząc, jakie w ich sercu rozpaczają bogi –

I jaki w nich Erynij syczy wściekły chór.

Serce z bolejącego wydobywszy łona –

Sami w nie kładą ostry badań śledczych nóż,

Aż tryśnie krwawym ogniem purpurowych róż:

Dusza sama przed sobą wstaje obnażona –

I na dwoje rozdarta od upiornych mieczy,

A choć ją furje szarpią – nie cofa się blada –

Lecz, spragniona otchłannych i bezdennych rzeczy –

Oto sama przed soba siebie opowiada –

Walcząc sama ze sobą, sama sobie przeczy –

I wiąże się w potęgę, co bogami włada.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Podobne wiersze:

Cejdbom Pogodzony ze światem staje na krześle próbując po latach odsłonić okno. Zawisa na moment w powietrzu – lekki jak piórko. […]...
Na Barbarę Jakoś mi już skaczesz słabo, Folguj sobie, miła Barbaro, proszę cię. Czart ro[z]skakał tego swata, Nie dba nic, choć kto […]...
I jeden atom powietrza I jeden atom powietrza znów dwoje naszych spokojnych ust sobą obdzielił, i jeden spływa na dwie nasze głowy obok leżące, […]...
Dokąd Dokąd odchodzi lato ostatnim słońcem brzemienne wlokąc za sobą niezdarnie deszczem targaną sukienkę Dokąd odchodzi Dokąd? Dokąd odchodzą miłości te […]...
Wierzyłem zawsze w światła moc Wierzyłem zawsze w światła moc, Władnącą nad mrokami, A przecież nieraz wiarę tę Gorzkimi zlewam łzami. I wstaje z morza […]...
Ballada ślubna Przekład: Barbara Beaupre Szczęśliwa jestem. O! szczęśliwa Złoty mi pierścień zdobi dłoń, Zasłona bladą twarz okrywa, Gałązka mirtu wieńczy skroń. […]...
Kochanka Przyjdę do ciebie w północ ciemną, z nowiem… Drogę przez półmrok wskaże mi tęsknota… A ty, choć o swym przyjściu […]...
Wczesny błękit Wczesny błękit Kiedy obudził mnie łagodny zapach, ujrzałem gwiazdę, jak, uśmiechnięta, schodziła mi z oczu; – uśmiechnięta, że tak przetrwała […]...
Alkoholik w trzecim tygodniu trzeciej kuracji odwykowej Wszechświat uczył jak być sobą więc takie to miało być: bardzo proste. Na pewno ma również dla mnie jakiś lek […]...
Przyjacielowi w drodze Patrzysz nisko i spojrzenie srebrne oczu twoich jest radosnym światłem w drodze naszej odmierzanej sercem jak księżycem. Puszyste od wiatru […]...
Wiatraki W wiatry wplątane czarne ich ręce chmury wełniste szarpią i drą. Kręcą, kołują, skrzypią i kręcą, głuszą krakania kruków i […]...
DO ŚLICZNOTKI Choć bigot z pasją nas bezcześci Piętnując nasz nieprawy związek, Choć ludzie plotą w głos, że jest ci Obcy rodzinny […]...
Spotkanie i rozminięcie Schodziłem z wzgórza wzdłuż muru przy bramie, Gdziem dla widoku oparł się przez chwilę, By odwróciwszy się zobaczyć ciebie – […]...
Sisina LIX Sisina Pomyślcie o Dianie w rynsztunku wspaniałym, Kiedy przebiega lasy, krzaki i zagaje, Włosy na wiatr puściwszy, upaja się […]...
DO 1 Bądź zdrowa! – nie ujrzę cię więcej, Dłoń dloni nie ściśnie przyjazna; Bądź zdrowa! – już wolne twe serce, […]...
NIC ZE SOBĄ Nic ze sobą – oprócz siebie nie zabiorę Może tylko ptasie pióro – trzepot losu Bo nam zawsze stąd odchodzić […]...
Po cichu Będę Cię kochać po cichu miłością niespełnioną Będę Cię kochać w tajemnicy przed światem i samą sobą Będę brać wszystkie […]...
I mówię: odejdź! i wracam się cicha I mówię: odejdź! – i wracam się cicha, By spojrzeć jeszcze na stóp twoich ślady, I słucham wiatru, co w […]...
670 (Nie trzeba być Komnatą…) Nie trzeba być Komnatą – aby w nas straszyło – Lub nawiedzonym Domem – Nie ma Wnętrz straszniejszych niż Mózgu […]...
Niepostrzeżenie jak Żal (1540) Niepostrzeżenie jak Żal Lato się ulotniło Zbyt nieuchwytnie, by można Odczuć to jako Złoliwoć Destylat Ciszy gęstniał Jak […]...
Wyruszyła dusza w drogę Wyruszyła dusza w drogę… Dzwonią w dzwony. „Gdzie są teraz moje sady? Gdzie moje schrony? Zawołały wszystkie lasy, pełne motyli: […]...
Jawa Jawa nie pierzcha jak pierzchają sny. Żaden szmer, żaden dzwonek nie rozprasza jej, Żaden krzyk ani łoskot z niej nie […]...
Ja uwięziona w lochu Ja uwięziona w lochu I smutna jak ballada, Anielska lilia blada Kwitnąca w mroku. Nie widzę już błękitów, Ni słońca, […]...
Jawa Jawa nie pierzcha jak pierzchają sny. Żaden szmer, żaden dzwonek nie rozprasza jej, żaden krzyk ani łoskot z niej nie […]...
Zmierzch Pierwsza zmierzchu fala Spływa ponad dach. W szybach – mrok, a z dala Słońce sie dopala W nasturcjach i mgłach. […]...
Ponad oknem miesiąc Ponad oknem miesiąc. Pod oknem wiatr śwista. Obnażona topól srebrna i świetlista. W dali płacz harmonii, samotny głos nocny I […]...
Bohater On w wielości stoi pośród rzeczy, które rosną w potwornej przemianie, pośród roślin przezroczystych mieczy, pośród zwierząt, ludzi, a poznanie […]...
Ani jednej Ani jednej… Ani jednej myśli odtąd wstecz’ Ni jednego za siebie spojrzenia! Precz, elegio przeszłości, wspomnienia! Cofnąć się? Za sobą […]...
Góry Jak ciche są te góry, gdy leżą pod śniegiem, zaszyte w biały całun kosówkowym ściegiem! Choć nieżywe na pozór, są […]...
Czytelnicy Zmierzchem, gdy gaśnie blask słonecznej kuli, Nad brzegiem wody, gdzie drzew widma mdleją, Marzy młodzieniec, spragnioną nadzieją Całując karty powieści […]...
Zwarła dłonie żałobnie pod szalem Zwarła dłonie żałobnie pod szalem… – Czemuś blada, choć oczy bez łez? – Bo mu duszę goryczą i żalem Napoiłam […]...
Spotkania w snach Nasze marzenia o spotkaniu we dwoje spełniają się tylko w snach Zawsze gdy jestem u ciebie, ty, mój drogi, przychodzisz […]...
Dwa słońca Kogut padł dzisiaj martwy piejąc „kukuryku”, jęk się rozległ na dachach, w oknach i na wieżach Ziemia stanęła w kolcach […]...
W noc czerwcową Ciepłą, jasna noc czerwcowa, Woń duszącą kwiatów śle. Rozmarzony świat się chowa W księżycowej gęstej mgle. Przy kwitnącej siedząc lipie […]...
Stosunek do śmierci w stosunku ze Śmiercią Blada, pachniała naftaliną, zbutwiałą szafą, w której Wiesza się czas na czas nieużywania. Z policzkami jakby zapadała noc Opadła. Silne […]...
Mastroianni mojej ulicy Mastroianni mojej ulicy Nigdy nie wstaje przed dwunastą Jak mu drobne zostały, to je liczy A potem wychodzi „na miasto” […]...
Księgi wtóre – Pieśń VI Królewno lutnie złotej i rymów pociesznych, Ochłodo myśli tesznych, Ty sama powiedz, a kres naznacz, póki mamy Płakać, gdy przyjaciela […]...
Mój duch łańcuchem skuty do ziemi Mój duch łańcuchem skuty do ziemi Zwisa się w przepaść piekielnych łon, A kiedy targnie skrzydły dźwięcznemi Głuche się echo […]...
Strach w sercu człowieka Napastnikowi śmiało czoła stawię bo serce mężne me postawię od złamanego serca uciekam z obawą bojąc się oślepnąć nacą słabą […]...
Więc się spacerów skończył czas GEORGE GORDON, LORD BYRON (1788-1824) So, we’ll go no more a roving 1 So, we’ll go no more a roving […]...