#156

Poddaję się. Nie wolno mi porzucić obrazu tej właśnie śmierci
czego domaga się we mnie prawie wszystko.
Jest cała masa spraw do uporządkowania,
los duszy, i o co jej w ogóle szło
kiedy istniała, i czy był pijany
o 4 rano i to na niewłaściwym piętrze

gdy walczył o powietrze, i darł swe nędzne ubranie
i kiedy mu umierał wzrok Ach znowu Ach opłakuję
tę zawiłą śmierć
Prawie najbliższy mój przyjaciel niepotrzebnie się rodził
na ten straszliwy koniec, z którego cóż wyrasta,
jeżeli nie ogolony, zapuszczony t r u p?

Ten duch i radość będą dalej, ku pamięci, po nim
żyć a młodzi będą czytać jego młode wiersze
tak długo jak takie rzeczy będą miały sens-
dlaczego więc rozpaczam, nieszczęsny Henry
co go tak długo znał na wskroś, na dobre i na złe
i był nieomal gotów za nim zejść.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Podobne wiersze:

CZY BĘDĄ O NAS PAMIĘTALI? – Pamięci Agnieszki Osieckiej Gdy w modzie jest niepamiętanie Jedno mi jawi się pytanie: Czy będą o nas pamiętali Kiedy […]...
Wiesz jest mała radość wiesz jest mała radość ja tę radość ja chciałbym żeby rosła ta radość ona jest duża moi bracia okrutni umarli […]...
Nieobecność I Tak długa twoja nieobecność Na jednej strunie grany temat Usypia wymyślona wieczność I zapominam, że cię nie ma I tak […]...
Biedne Leżała radość Szli ludzie i przeszli Leżała radość Za wcześnie Za wcześnie pannie która była ładna Za późno chłopcu który […]...
Ale książki Ale książki będą na półkach, prawdziwe istoty, Które zjawiły się raz, świeże, jeszcze wilgotne, Niby lśniące kasztany pod drzewem w […]...
Jak to przyjemnie Jak to przyjemnie otworzyć oczy i zobaczyć – ba! cóż? – świat ten, i tak pięknie go radością otoczyć, i […]...
Anka Aniu, mówię na głos, ale cichutko, bo tak mi lepiej, żeby się myśl najczulsza nie umknęła, Aniu, już prawie rok, […]...
Oranżada Czy to nie ciebie niesiono z Piotrusia do Amatorskiej? Zaraz wszystko opowiem, bądź gotów na rozczarowanie. Z Piotrusia do Amatorskiej? […]...
Gdy już nic nie zostanie Kiedyś usadzę cię nagą wśród przepychu Będą tam suknie ciężkie jak woda Będą pończochy o zapachu jabłek Będą na głowę […]...
A śmierć utraci swą władzę A śmierć utraci swoją władzę. Nadzy umarli będą jednym Z człowiekiem pod zachodnim księżycem i w wietrze; Gdy spróchnieją ich […]...
Umarł Jak gdyby nigdy nic: Wieźli Pospiesznie przez ulicę, Tak szybko, tak prędko, Doprawdy – prawie kłusa, Czarny krzyż nieśli, I […]...
Sonet Gdy mnie ogarnia lęk, że byc przestanę, Nim pióro cały plon myślenie zbierze, Nim stosy książek nad tym zżętym łanem […]...
Śmiech Klatka była tak długo zamknięta aż wylągł się w niej ptak ptak tak długo milczał aż klatka otwarła się rdzewiejąc […]...
Wczesne godziny Wczesne godziny przedpołudnia; jeszcze nie piszesz (nie próbujesz pisać, raczej), tylko leniwie czytasz. Wszystko jest nieruchome, spokojne, pełne, tak jakby […]...
Mój ostatni sonet B ą d ź z d r o w a! — tak ponury Bajron żegnał żonę, Tak i niejeden luby […]...
Wożą gnój Wożą gnój, wożą gnój, Wożą w dobrej chwili: Będą siali owies, jęczmień I grule sadzili. Co za woń! Wiosny woń […]...
14 kwietnia Pamięci Włodzimierza Majakowskiego Po tamtej stronie radości czeka znużenie i śmierć. Zawsze można powiedzieć: dość! całe życie można wybierać. Ale […]...
Henry pojmuje Czytał do póna u Richarda, daleko w Maine, 32-letni? Richard i Helen już dawno w łóżku, moja dobra żona już […]...
Podziękowanie Wiele zawdzięczam tym, których nie kocham. Ulgę, z jaką się godzę, że bliżsi są komu innemu. Radość, że nie ja […]...
Przychylność „Co to za śnieg, co się najszybciej topi?” Mercy miała trzynaście lat, może czternaście. „A jak się łapie żółtego baka?” […]...
W pociągu Spójrz, rozchodnik i macierzanka Biegną – kto szybciej? – Aby pachnieć nam na przystankach Szczęściem i lipcem. Wychyleni, jak z […]...
Ręce Ręce Te twoje ręce które cię bronią: Czynią mi zmierzch na twarzy. Gdy rozchylasz je powoli, tam dalej Miasto jest […]...
17 IX Moja bezbronna ojczyzna przyjmie cię najeźdźco a droga którą Jaś Małgosia dreptali do szkoły nie rozstąpi się w przepaść Rzeki […]...
A kiedy przyjdzie …A kiedy przyjdzie godzina rozstania, Popatrzmy sobie w oczy długo, długo I bez jednego słowa pożegnania Idźmy – ja w […]...
„SZEF KOMPANII” Moje usta mieć będą żary gehenny Moje usta będą ci piekłem słodyczy i pokusy Aniołowie moich ust wejdą na tron […]...
Do Łatwo westchnąć: „Miła, urocza” (nie po raz pierwszy), ale te oczy i te łzy w oczach dla moich wierszy… Czarodziejskie […]...
W czarnej rozpaczy W czarnej rozpaczy i szarym zwątpieniu Składam wierszem hołd Niepojętemu Udając radość, chociaż jej zabrakło, Bo mnożyć skargi byłoby za […]...
Uwaga: Stopień Wy którzy piszecie do mnie listy bewstydnie młodzi łucznicy napinający mięśnie słów czy widzicie perfekcyjną choreografię pustki? I kiedy już […]...
Najpiękniejsze miłości Najpiękniejsze są miłości, których nie ma Które jutro może przyjdą albo nie Najpiękniejsze są miłości, których nie ma Światło z […]...
Co mnie Co mnie albo i komu tam jeszcze do tego Że będą dalej wschody i zachody słońca, śnieg na górach, krokusy, […]...
Wysłuchaj Wysłuchaj mnie Panie, bo jestem grzesznikiem, a to znaczy, że nie mam nic prócz modlitwy. Uchroń mnie od dnia oschłości […]...
Flesh searches for more than flesh W imionach śmierci można się pogubić gdy noc nieustannie pompuje ciemność w żyły, gdzieś w oddali trzasnęły drzwi i posypały […]...
Żywioły Czego żąda ode mnie świat ten, mrokiem milczeń tonący w wiekach, kiedy idę i płonę światłem nieulękłej myśli człowieka? Z […]...
A kiedy będziesz moją żoną A kiedy będziesz moją żoną, umiłowaną, poślubioną, wówczas się ogród nam otworzy, ogród świetlisty, pełen zorzy. Rozwonią nam się kwietne […]...
Pochwała zapominania Bądź pochwalona dziuro w pamięci siostrzyczko opatrznościowa która ulżyłaś nam w drodze tyle się wysypało tak mało zostało gdyby nie […]...
Układała swe włosy Układała swe włosy przed snem i przed lustrem trwało to nieskończenie długo między jednym a drugim zgięciem ręki w łokciu […]...
Credo (recitativo) Oto credo Czyli wierzę Ty, co wierzysz W co ty wierzysz? Ech, jaskółki chyże Długo, długoby wyliczać Długo, długoby wyliczać […]...
Czasu krople cichutko opadają / łez zatopionych WIESłAW JANUSZ MIKULSKI (ur.1959) z cyklu „Cisza i miłość” * * * czasu krople cichutko opadają łez zatopionych w morzu […]...
Przyczynek do statystyki Na stu ludzi wiedzących wszystko lepiej – pięćdziesięciu dwóch; niepewnych każdego kroku – prawie cała reszta; gotowych pomóc, o ile […]...
W Pamiętniku Zofii Bobrówny W PAMIĘTNIKU ZOFII BOBRÓWNY Niech mię Zośka o wiersze nie prosi, Bo kiedy Zośka do ojczyzny wróci, To każdy kwiatek […]...