Gdy węże będą walczyć o prawo pełzania

Podobne wiersze:

1. Prawo Nieurodzonych Posłuchajcie nas, nieurodzonych, Dotąd cichych, dotąd bez obrony- Chcemy bowiem przemówić nareszcie! Nasze prawo – być dzieckiem miłości, Powitanym jak […]...
2. CZY BĘDĄ O NAS PAMIĘTALI? – Pamięci Agnieszki Osieckiej Gdy w modzie jest niepamiętanie Jedno mi jawi się pytanie: Czy będą o nas pamiętali Kiedy […]...
3. Miłości pełne niech będą twe usta Miłości pełne niech będą twe usta – Pocałunkami darz tę wrogą ziemię, Co, w mgły wieczorne otulona, drzemie, O nowym […]...
4. Dolina obiecana Smutek niedźwiedzia jest srebrną strzelbą myśliwego schodzącego w kołysanie obiecanej doliny Skarga niedźwiedzia to muzyka złotego rogu i żałoba wielka […]...
5. Nie pomogła zaduma Nie pomogła zaduma i wyjazd, i słońce. Dzisiaj, o, jak mi trudno przemawiać z słodyczą I uśmiechy rozdawać ptakom, które […]...
6. Anno Domini Styczeń: Z wód Styksu wypływa, zmoczony, parskajšc zapomnieniem – Nowy Rok. Luty: Lód leży jeszcze nieprzerwany między nadziejš a zimnem […]...
7. Anno Domini Styczeń: Z wód Styksu wypływa, zmoczony, parskając zapomnieniem – Nowy Rok. Luty: Lód leży jeszcze nieprzerwany między nadzieją a zimnem […]...
8. Nieprzysiadalność Spisane ze słuchu. no, proszę sobie wyobrazić… marzec albo kwiecień… hm… raczej marzec. wieczór… spotykam j. p. jest pijany jak […]...
9. Noc Noc – gwiazdę przyprowadza smutek – białą brzozę miłość niesie w ofierze czystego baranka spokój – samotność mrówek gdy wszystkie […]...
10. Spotkanie przy fontannie W parku obok fontanny Na wyznaczonym miejscu Czekam Ze mną drzewo Ta fontanna I pies szczeka Wiewiórki z żołędzi robią […]...
11. Ach, jak mi smutno! Ach, jak mi smutno! Mój anioł mnie rzucił, W daleki odbiegł świat I próżno wzywam, ażeby mi zwrócił Zabrany marzeń […]...
12. Tak żyć to trudno Tak żyć to trudno To jest nie do zniesienia to życie To jest nie do zniesienia w doliny To jest […]...
13. Księgi wtóre – Pieśń XVII Niegodzien tego ten świat zawikłany, Aby miał na nim, rozumem nadany, Człowiek polegać, a swe szczęśliwości Sadzić na jego płochej […]...
14. Polonistka dedykowany studentkom polonistyki UJ W październiku na Gołębiej drzewo i dziewczyna więdnie, liść pożółkły wiatr zabiera; pomarszczona, żółta cera. Już […]...
15. Przyjdę jutro, choć nie znam godziny Pordzewiały twej wrótni zawory, Dym z twej chaty nie buja po niebie – Mnie tam nie ma! Tu jestem – […]...
16. *** Niechaj z poety szydzi co dzień, Niech go oskarża świat szalony, Nikt mu w tym przecież nie przeszkodzi, On nie […]...
17. Ty czekaj mnie Ty czekaj mnie, dzieweczko cudna, Pod tą wysmukłą topolą! Przysięgam ci – choć to rzecz trudna, Że wrócę – gdy […]...
18. Przypowieść Rybacy wyłowili z głębiny butelkę. Był w niej papier, a na nim takie były słowa: „Ludzie, ratujcie! Jestem tu. Ocean […]...
19. O myśli moja! dzisiaj moje słowo O myśli moja! dzisiaj moje słowo Świeci się barwą smutku lazurową. Pieśń moja wzdycha, jak zdrój, co z opoki Szczelin […]...
20. Między gołębiem a ornitologią Ile jest jeszcze świętego luzu niespodzianek z nastawionym uchem ile tego co najprostsze a nie wyliczone choćby różowego ślazu pospolitej […]...
21. Mózg-rozleglejszy jest niż Niebo – Mózg-rozleglejszy jest niż niebo – Bo zmierz je-co do cala – Ujrzysz, że w Mózgu się pomieści I Pan-i przestrzeń […]...
22. Atlantyda Istnieli albo nie istnieli. Na wyspie albo nie na wyspie. Ocean albo nie ocean połknął ich albo nie. Czy było […]...
23. Z pokładu Marguerity Cokolwiek słońca w żaglach się prześwieca, Omuska maszty lub na fale spryska: Mgły nikną niby zasłona kobieca, Obłoki widać za […]...
24. * * * (Być myszą..) Być myszą. Najlepiej polną. Albo ogrodową — nie domową: człowiek ekshaluje woń abominalną! Znamy ją wszyscy — ptaki, kraby, szczury. […]...
25. Chwiejność i zdrada Jak płaszcz na haku w kajucie huśtanej chwieje się życie, omdlałe wahadło. Przewracają się sprzęty, drżą niepewne ściany, pasażerowie błądzą […]...
26. Śpiew słowika Białe trawy z wiatrem płyną, dachy lśnią grynszpanem, słowik skryty w drzew obłokach wykwita pytaniem… – I pyta się srebrno-szklanie, […]...
27. Kabała Ten walet schnie z miłości, a ty go dręczysz wzgardą, dwa serca wyrwał z piersi i przekuł halabardą. Żołędny król […]...
28. Wieczorem Muzyka brzmiała w tym ogrodzie Boleścią tak niewysłowioną. I morza ostry zapach wionął Od ostryg na półmisku w lodzie. Rzekł: […]...
29. Moje miasto Moje miasto Ocean układa na dnie gwiazdę soli powietrze destyluje błyszczące kamienie ułomna pamięć tworzy plan miasta rozgwiazdę ulic planety […]...
30. Na Jungfrau Już się ranek rozbicia Na dzień wielki wesela… Grają w zorzach hejnały, Rwie się ze snu świat cały: Kiedyż będzie, […]...
31. Dziwny czas Droga ciągle biegnie przez las, Żeby nikt nie podpatrzył nas, Niebo w górze prześwieca Niby wstążka kobieca, Taki to dziwny […]...
32. Piosenka obudzonego Krew na księżycu! Otworzłem oko i oko mi doniosło do mózgu ten obraz: krew na księżycu! Krew na księzycu. Zimny […]...
33. Middle East Ja nie chcę Palestyny, Syrii, Iraku, Egiptu, od cyprysów wolę kaliny, wolę brzozę niż eukaliptus. Sosny tutejsze – nie te, […]...
34. Horacy – Księga III: Oda XXX Pomnik trwalszy stworzyłem, niźli w spiżu ryty; Królewskim sterczy czołem nad piramid szczyty. Ani zgubne ulewy, ani Akwilony Nie zdołają […]...
35. Wędrowałem Wędrowałem przez ocean życia nie znającego śmierci i piękno Tej podróży uwolniło mnie od stawiania pytań. Jak drzewo jest zawarte […]...
36. Myślę że jest trudno Myślę że jest trudno pisać wiersze Spójrzcie ile razy nie udaje się to tym Którym powinno się udać Ale myślę […]...
37. W CZYICHŻE RĘKACH BYŁEM MANEKINEM 22 wieczór 1905, kwiecień. W czyichże rękach byłem manekinem dotychczas, jeźli kiedy nim mam zostać? Czyli myśl czyja, gdy znaczy […]...
38. Jeśli są w ogóle Jeśli są w ogóle jakieś nieba moja matka będzie (sama dla siebie) miała Jedno z nich. Nie będzie to niebo […]...
39. Piękno, ale tyle widać Piękno, ale tyle widać Tak jakby wszystko oprócz Niego Widzisz brzozę żółtą w jesieni Białe kwiaty kminku Przeszłość zawsze czystą […]...
40. Czytając TRYPTYK RZYMSKI JANA PAWŁA II …jeśli chcesz znaleźć źródło, musisz iść do góry, pod prąd… (Jan PAWEŁ II – Tryptyk Rzymski) *** Dotykam Przestrzeni głębiej […]...