Wiersz Opłotki

Opłotki w chwastach i psy na łańcuchu

Aby nie mogły doskomleć księżyca

Wspólna noc ludzi gadziny i chmielu

W czarnej zieleni na nawilgłym dnie

Ledwie wygony zaczną sino szarzeć

Izba przystaje u skrzypiącej furty

Zarankiem przeto chłopi idą na widnokrag

Prowadzają chłopów ich ogromne buty

Tykami chmielowymi pchają małe słońce

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Księża i chłopi Księża wprowadzają chłopów na płaską wyżynę. Sadzają ich równo jak kartofle, wśród kwaśnych pagórków, na łagodnym stołku. Lipy się stroją […]...

Spójrz na moje buty Spójrz na moje buty Nie ma na nich śniegu Spójrz w moje serce I pozwól mi odejść Minął już luty […]...

Biznesmenom Wolę bosych Rzymian porywających Sabinki Chłopów sadzących winogrona W kącie starej miniatury Wątłych świętych w kamiennych tunikach Od was panowie […]...

Ofiarowanie Ifigenii Agamemnon jest najbliżej stosu. Płaszcz zarzucił na głowę, ale oczu nie zamknął. Sądzi, że przez tkaninę dostrzeże błysk, który stopi […]...

Przyrost ludności Szkoda dla jednej tylko osoby deszczu buków bo najchłodniej przy nich wśród upałów ławki nad rzeką szczęścia co zamyka usta […]...

Chwila w Troi Małe dziewczynki chude i bez wiary, że piegi zniknął z policzków, nie zwracające niczyjej uwagi, chodzące po powiekach świata, podobne […]...

Nie chcę już smutków, nie! 1 Nie chcę już smutków, nie!… już mi za małe – Choćby jak świata zepsucie ogromne! – Cóż – bo […]...

Kołysanka Matki Brzemiennej Pieśń z Kolędy Nocki Po co tutaj stoisz i na domy patrzysz? Pokój mego dziecka chciałabym zobaczyć. A ty, dziecko, […]...

Maki w lipcu Małe maki, małe płomienie piekielne, Czy nie wyrządzacie żadnej szkody? Migotacie. Nie mogę was dotknąć. Położyłam moje ręce pomiędzy płomienie. […]...