Przypowieść
Postawił diabeł Chrystusa na górze Cadillac i kazał mu spojrzeć w dół. Do nieba był tylko jeden krok, a w dole rozpościerała się kraina żyzna i piękna jak kolorowa pocztówka. Woda była głęboko błękitna, las na zboczach wysepek soczyście zielony, a piasek nadbrzeżny miał kolor złotego kruszcu.
– To wszystko będzie twoim – kusił diabeł – jeśli dasz mi drobiazg – duszę.
Popatrzył Chrystus – do nieba był tylko jeden krok – i pokręcił głową. – Nie, diable, nie skusisz mnie miękkim futrem lasów ani przejrzystym lustrem wody, bliższa mi od nich moja własna dusza.
Zmartwił się diabeł, ale nie stracił nadziei. Przejdźmy się trochę – powiedział – i zeszli nisko pomiędzy łodzie rybackie. Wszedł Chrystus do łodzi i zobaczył jak rybacy zarzucają sieć, a potem z wysiłkiem wielkim, ryb pełną ciągną ku brzegowi. Zaczął im pomagać Chrystus i gdy z oddechem krótkim i błyszczącymi oczyma już dotykał trzepoczących w sieci, powiedział diabeł – będą twoje, ale tylko wtedy, jeśli mi oddasz duszę. – Bierz ja – krzyknął Chrystus – obydwie ręce zanurzone w wodzie – i nie przeszkadzaj ludziom w codziennej walce o życie na ziemi.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)