Polska poezja

Wiersze po polsku



Noc

Mówi do mnie noc każda szeptem tajemnicy,

Snów szalonych bezbożnych – trzepoty motyle…

Nim rozwieją się w brzasku w swym tęczowym pyle,

Nim szpalery drzew śpiących – zbudzi blask z ciemnicy.

Krużę szaleństw Noc czarna daje mi na chwilę;

Po brzegi pragnień pełną, jako sen dziewicy,

Sny szalone, przepyszne, goście mej świetlicy

Odlatują kapryśnie, skoro drzwi uchylę…

W złocistym tchu poranka płoną jak zarzewiem

Rózowe usta moje – snem ucałowane

Lecz gdy wszystko snem było, gdy wszystko rozwiane,

Kto wstanie ze mną z łoża? Czy wstanie kto?… Nie wiem!

Puste stanie me łoże… kotary strącone,

I uciekły ode mnie nocne sny szalone…


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (2 votes, average: 4,50 out of 5)

Wiersz Noc - Kazimiera Zawistowska