Nad polem pustem

Nad polem pustem, szerokiem, głuchem
ćma ptaków czarną zawisła chmurą,
krążą jak liście gnane podmuchem
wiecznego wiru, kracząc ponuro.
Pośród czarnego ptaków odmętu,
w skłębionych skrzydeł ruchomej fali,
lśni jeszcze słońce. Tak od okrętu,
co się w czas burzy morskiej zapali,
ponad bałwanów chmurą spiętrzoną
błyskają ognie krwawe czerwono.
Zniknęło słońce… Czyż tej powodzi
ptaków nad polem pustynnym owym
nigdy już, nigdy nie będzie końca?
Wiecznież to pole będzie jałowym
i nic się na nim nigdy nie zrodzi
oprócz bezdennych tęsknot do słońca?…

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Podobne wiersze:

Filandia Nigdy nie będzie takiego lata Nigdy nie będzie takiego lata Nigdy policja nie będzie taka uprzejma Nigdy straż pożarna nie […]...

Piosenka o końcu świata W dzień końca świata Pszczoła krąży nad kwiatem nasturcji Rybak naprawia błyszczącą sieć. Skaczą w morzu wesołe delfiny, Młode wróble […]...

Koniec świata W dzień końca świata Pszczoła krąży nad kwiatem nasturcji, Rybak naprawia błyszczącą sieć. Skaczą w morzu wesołe delfiny, Młode wróble […]...

„KONIEC WIEKU XIX” Przekleństwo?… Tylko dziki, kiedy się skaleczy, złorzeczy swemu bogu, skrytemu w przestworze. Ironia?… lecz największe z szyderstw czyż się może […]...

Volo Tak jak jest szczere Szczere pole Niewypłacalny prawdy dłużnik Chcę By mnie nie przestało boleć To Że jesteśmy ludźmi Codziennej […]...

Do Izoldy Izoldo moja, nie słuchaj tych głosów, Nie pij napoju z fiołków i lubystka, Bo miłość możesz wypić z każdej rosy, […]...

Etruskowie I wciąż wiemy tyle samo ile wiedzieli Etruskowie odgadując swój los z migotliwych kaprysów błyskawic i lotu ptaków o świcie […]...

Duzia woda Teskt pochodzi z piosenki o tym samym tytule …z płyty „Perły przed Wieprze” Bóg stworzył świat dla potrzeb.. Powodzi i […]...

PRZEZ KRESY Monotonnie koń głowę unosi grzywa spada raz po raz rytmem koła koła zioła terkocze senne półżycie drożyną leśną łąkową dołem […]...

Księżyc Stary widok ma także chwilę gdy powstaje, Niebo ptaków próżne, Opancerzone W noc lunatyczną na wprost twego okna staje Miasto […]...

Czerwona chmura Czerwona chmura pyłu wołała tamten pożar – zachód miasta za widnokrąg ziemi trzeba zburzyć jeszcze jedną ścianę jeszcze jeden ceglany […]...

Wszystko umiera z smutkiem i żałobą Wszystko umiera z smutkiem i żałobą, choć tylko zmianą ksztaltu jest skonanie, bo chociaż wszystko zmarłe zmartwychwstanie, nie zmartwychwstanie nic […]...

Zwiastowanie Zdrowaś Maryjo! W blasków powodzi Goniec niebieski w Twe wrota wchodzi I oblubieniec płaszczem purpury Okrywa białość syjońskiej Córy. Zdrowaś […]...

Ostinatio Determinare VI Zobaczyć Dostrzec Zdarzenia Najprostsze Na nowo Skojarzyć Bez ciała Bez twarzy Tu jestem I wszędzie Co będzie To będzie Ten […]...

Oto Słońce Przenika Światłem Bór Daleki Oto słońce przenika światłem bór daleki, Sosnom z nieba podając tajny znak wieczoru. Oto sosny spłonęły, jakby w głębiach boru […]...

Fujawica Fiu! fiu! fiu! Świszcze Fujawica, Świszcze polem, świszcze lasem, Wydymuje lica. Biczysko ma w ręku Ta potwora naga; Pluje światu […]...

Hasła Burzową chmurą płyną dzieje Nadzieja ciągle się telepie Jest hasło co optymizm sieje Uśmiechnij się! Jutro będzie lepiej Często to […]...

Hamlet – refleksja ekologiczna Ta wiosna się nie zazieleni liściem – pachnącym – jak aksamit nic nie okryje kiru ziemi – sukienką łąki – […]...

Prolog Dwa zwierciadła, czujące swych głębin powietrzność, Jedno przeciw drugiemu ustawiam z pośpiechem, I widzę szereg odbić, zasuniętych w wieczność, Każde […]...

Kazimierz Tetmajer – Anioł Pański Na Anioł Pański biją dzwony, Niech będzie Maria pozdrowiana, Niech będzie Chrystus pozdrowiony… Na Anioł Pański biją dzwony, W niebiosach […]...

Topielec Puśćcie ręce moje. Czego chcecie? O, kiedyż oni odejdą? Nie odetchnę już więcej nigdy. Czyż nie wiecie, żem się całował […]...

Pod słońcem, pod nieba błękitem Pod słońcem, pod nieba błękitem, Pod lasem, nad łąką, nad błonia Trud ludzki się rusza gromadą, Kosiarze kosami dzwonią. Przed […]...

Opluty 2 Pomyliłem się. Pomyliłem się. Pomyliłem się. To miasto nigdy nie będzie należeć do mnie. Pomyliłem się. To miasto nigdy nie […]...

Słońce września Wrócę do Polski, i znów będą wrześnie, będą spadały z drzew grusze i śliwy, w niebo popatrzę i będzie boleśnie: […]...

O trudnościach rządzenia 1 Ministrowie obwieszczają bez przerwy ludowi Jak trudno jest rządzić. Bez ministrów Zboże rosłoby w głąb zamiast do góry. Ani […]...

Śpiew ptaków nigdy już nie miał być taki Pewien był – przysiąc mógł – że w ptaków śpiewy Rozbrzmiewające wokoło w ogrodzie Wkradło się w końcu echo głosu […]...

Zapłonęła Zapłonęła, zagorzała Jutrzenka na niebie; Wschodzi słonko, wschodzi złote, Ale nie dla ciebie… W pole, w pole, po padole Buja […]...

221. Jakaż fatalność, jaki los zjadliwy Jakaż fatalność, jaki los zjadliwy Mnie, bezbronnego, nieustannie wiedzie Na pole klęski? Jeśli wyjdę żywy, Cud będzie, jeśli zginę – […]...

Dzień skrzydlaty Dzień skrzydlaty Rozwidniły się w słońcu dwie otchłanie – dwa światy – Myśmy byli – w obydwu… A dzień nastał […]...

W podniebiu Czarna, święta, skrzesana do przepaści skało, Nie tknięta nigdy ręką czyją, ledwie okiem Sięgana z rumu złomisk w morzu gór […]...