Polska poezja

Wiersze po polsku



Złockie niebo cerkiewne

Złockie niebo cerkiewne

W dziupli ikon drzemią bezrobotni prorocy

Zasłaniają się od światła hałasu lilią świętą

I planety podobne do słoneczników krążą

Modrą kopułą cerkiewną

Jest tam i księżyc z bródką chudy jak diaczek

I jest komety twarz smagła z czerwonymi wstęgami

I słońca lwia głowa i gwiazd modry piasek

I płynie święta Olga z ogromnymi oczami

I krążą planety i trwa Łemków niebo

Mocno tkwią w ziemi cerkiewne korzenie

Któż zatrzyma w jego jastrzębim locie słońce Łemków

Któż zatrzyma ich małą huczącą jak trzmiel ziemię


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (2 votes, average: 3,00 out of 5)

Wiersz Złockie niebo cerkiewne - Jerzy Harasymowicz
 »