Polska poezja

Wiersze po polsku


Samotność

Samotność O, jakże słodką jest samotność moja; Jest to na piersiach, jak kowana zbroja, Jest to na głowie, jako hełm […]

VI

Czasem nagle uczuwam naokoło siebie Taką straszną samotność, że wzrok kryję w dłonie, By nie widzieć tej pustki na ziemi, […]

XII

Przekląć, zapomnieć — i nigdy już więcej Myślą nie wrócić!….Dosyć miałem krzyży I dosyć cierni — żyłem jak straceńcy…. Nim […]

„JA, KIEDY USTA”

Ja, kiedy usta ku twym ustom chylę, nie samych zmysłów szukam upojenia, ja chce, by myśl ma omdlałą na chwile, […]

II –

Melancholia, tęsknota, smutek, zniechęcenie Są treścią mojej duszy… Z skrzydły złamanemi Myśl ma, zamiast powietrzne przerzynać bezdenie, Włóczy się, jak […]

Wyżnie Hagi po latach

I Otóż jestem znów w lesie tym cichym i cudnym, Otóż znowu tę samą woń powietrzną chłonę, Otóż znowu w […]

A kiedy będziesz moją żoną

A kiedy będziesz moją żoną, umiłowaną, poślubioną, wówczas się ogród nam otworzy, ogród świetlisty, pełen zorzy. Rozwonią nam się kwietne […]

Achilles

„Na mieczu moim były wtenczas wieki….” Juliusz Słowacki, Król – Duch Pełzałem, nędzny, w niskim życia lesie, Związane mając w […]

IV

Stokroć jest drzewu skazanemu lepiej, Jeśli je piorun od razu rozszczepi, Niż kiedy czerw mu wśliźnie się pod korę I […]

Podczas burzy

Wciągam wicher jak rumak, gdy na step wybieży, Wicher od Tatr wiejący, bystry, ostry, świeży – – Zda mi się, […]

Szukają bóstwa

Szukają bóstwa: jedni z nich w popiele nurzając głowy i ścieląc się w kurzu przy marmurowych posągów podnóżu albo w […]

Zmartwychwstały

Spokojność senna i milczenie w srebrnej melodii księżycowej na nieskończone szły przestrzenie, ciche na wzgórzach snując cienie i zatapiając się […]

I –

Cicho i wolno, jak mgła, co się z rana Znad łąk podnosi przy lekkim powiewie Wschodniego wiatru i w przestrzeń […]

„DE PROFUNDIS…”

O morze, morze! Czyliż jest na tobie gdzieś wyspa taka, gdzie bym mógł być sam, jak w grobie? O, niechaj […]

Strona 11 z 13« First...45678910111213