Polska poezja

Wiersze po polsku



Wszystko umiera z smutkiem i żałobą

Wszystko umiera z smutkiem i żałobą,
choć tylko zmianą ksztaltu jest skonanie,
bo chociaż wszystko zmarłe zmartwychwstanie,
nie zmartwychwstanie nic już nigdy sobą.

Cóż, że w tysiącu kształtów moje ciało,
z tysiąca zmarłych kształtów w jedno zlane,
dawne, jak ziemia dawna, będzie trwało
do końca ziemi?… Ja nie zmartwychwstanę.

Łamiąca myśl jest, że ludzie tak muszą
ginąć, jak ginie zwierzę i roślina;
że to, co we mnie nazywa się duszą,
to jest czująca i myśląca glina…


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Wiersz Wszystko umiera z smutkiem i żałobą - Kazimierz Przerwa-Tetmajer
«