Weź się w garść. Żałoba musi mieć swój kres?

Weź się w garść. Żałoba musi mieć swój kres? Wina też, w takim razie.
I bezgraniczna wydaje się być zaradność pamięci.
Więć można by powiedzieć, pomyśleć:
Kiedy świat w największym pograżył się mroku,
Kiedy czarne skrzydła sunęły nad dachami,
(Bo któż jest w stanie przewidzieć Jego zamiary?) nawet wtedy
Był zawsze, zawsze ogień w tym kominku.
Widzisz ta szafę? To kryjówka dla księży!
A w tamtej graciarni całe pokolenia znalazły schronienie i pokarm.
Och, gdybym miał zaczać, gdybym miał zaczać wam opowiadać
Choć połowę, czwarta część, choć czasteczkę tego, co przeszliśmy!

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Podobne wiersze:

Wszystko umiera z smutkiem i żałobą Wszystko umiera z smutkiem i żałobą, choć tylko zmianą ksztaltu jest skonanie, bo chociaż wszystko zmarłe zmartwychwstanie, nie zmartwychwstanie nic […]...

Każda złe passa ma swój koniec Każda zła passa ma swój koniec Miałem wujaszka imieniem Sol, który był urodzonym nieudacznikiem i prawie każdy mówił o nim, […]...

Kres nocy – początek nowej walki I pomyśleć, że kiedy odejdę będzie więcej dni dla innych, innych dni innych nocy psy będą spacerować, a drzewa kołysać […]...

Gdybym ja była tym aeroplanem Gdybym ja była tym aeroplanem nie latałabym, jak tylko za panem! ani do Tokio, ni ku Azorkom Ale wszelaką porą […]...

Pokoju mieć nie mogę Pokoju mieć nie mogę, wojska nie szykuję, bojaźń, otuchę, ogień, lód widzę u siebie i czołgam się po ziemi, i […]...

Mieć szczęście znaczy znajdować Mieć szczęście znaczy znajdować Dziury tam gdzie nie ma kieszeni mieć szczęście to wydawać się wesołym a nie wydawać pieniędzy […]...

Kres Oto już czas starości, Już pora zwinąć żagle – Sam bóg rubieży, Co na morze wyprawia z brzegu, Podszedł do […]...

Kres Nagi jak węgiel: jest egzystuje nie rozmawia nie poszept lecz krzyk w objawionej nam pustce gdzie tylko dwa znaki życia […]...

Kres Wyruszajmy póki czas, Póki nie dostrzega nas, Oko śmierci, przerażenia, I wiecznego potępienia, Jeszcze mamy serca zdrowe, Nie splamione brudną […]...

Pokolenia Są różne tragedie I pokolenia różnie tragiczne Najbardziej wzruszają ci Którzy padli w ogniu i dymie Unosząc patetycznie dłoń Wypełnionią […]...

14 kwietnia Pamięci Włodzimierza Majakowskiego Po tamtej stronie radości czeka znużenie i śmierć. Zawsze można powiedzieć: dość! całe życie można wybierać. Ale […]...

Nad morzem O wietrze, wietrze morski, pójdźże przyjacielu, Niech mi się na twej piersi ukołysze głowa – Zawsze w smutnej pustyni i […]...

Widzę Wciąż widzę twoją lampę Śmieszny nos na ścianie Szafę ciepłą od ubrań Długie do widzenia Słomiankę przy drzwiach Klamki łopotanie […]...

Ale nie mogę „A nie mówiłem?” – tyle usłyszysz od Czasu; kiedy musimy płacić, Czas tylko zna cenę; Gdybym mógł Ci to zdradzić, […]...

Czasami płacze Czasami kiedy jestem sam Płaczę, bo siebie tylko mam Moje łzy są gorzkie i ciepłe Pełne życia choć nieforemne Płaczę, […]...

Do Do… Tamtej kobiety nie było… Jej nigdy Nie było nawet na włos – na cień włosa; Umarła w chwili rozklejania […]...

Jeszcze wszystko może się zdarzyć Jeszcze wszystko może się zdarzyć Jeszcze przecież tutaj żyjemy Chociaż dziwne maski nosimy na twrzach Choć grozimy Niebu i Ziemi […]...

Tak jestem smętny [Tak jestem smętny…] Tak jestem smętny jak kurhan na stepie a tak samotny, jak wicher na morzu a tak zbłąkany, […]...

#28 Linia śniegu Było mokro, biało, dmuchało i gdzie jestem nie wiemy. Było ciemno i nagle nie jest. Gdyby ten szczekający […]...

Sen we śnie Z pocałunkiem pożegnania, Kiedy nadszedł czas rozstania, Dziś już wyznać się nie wzbraniam: Miałaś rację – teraz wiem – Życie […]...

Już cierpliwa Miłość stale się spieszy Nie czeka na szafę Na śmierć babci po której przychodzi mieszkanie Boi się czekać jak plama […]...

Piosenka XXIX Całe życie w niebo idzie Mój połoniński pochód I buki srebrni jeźdźcy Nad nimi wiosny sokół I nadal tamtej połoniny […]...

Kobiety w życiu Hamleta Kobiety w życiu Hamleta były zwierciadłem Fortuny w którym dostrzegał bezsiłę lub nagły przypływ mocy kobiety w życiu Hamleta potwierdzały […]...

Gdybym był ogniem, spaliłbym świat cały CECCO ANGIOLIERI (1255/60-1311/13) S’ i’ fosse foco, arderei ‚l mondo S’ i’ fosse foco, arderei ‚l mondo; S’ i’ fosse […]...

Przeszłość Kiedy nie umiałem jeszcze płakać i być poważnym z panią od francuskiego nie można było wytrzymać kiedy rysowałem kredką skośne […]...

Zobacz Zobacz Błękit zimny jak kamień o który ostrzą skrzydła aniołowie wyniośli i bardzo nieziemscy idąc po szczeblach blasku i po […]...

Jahwe O, groźny Jahwe! Tyś bez miłosierdzia, Bo pomstą ścigasz całe pokolenia, Ty, coś wygubił na pustyni plemię Przesiąkłe smrodem obcych […]...

Poeta pragnie szaty niebios / He Wishes for the Cloths of Heaven Gdybym miał niebios wyszywaną szate Z nici złotego i srebrnego światła, Ciemną i bladą, i błękitną szatę Ze światła, mroku, […]...

XI Gdybym dziś umrzeć miał, jakże nędznemi Wydałyby mi się wszystkie boleści Mej własnej duszy i wszystkie wszechziemi – W obliczu […]...

Staczać się trzeba powoli Kiedy codzienność zmęczy ci oczy A skrzydeł nie masz, by odfrunąć Narasta w tobie chęć, by się stoczyć Wypoczynkowo obsunąć […]...