Drzewa

Drzewa – to chumr zgęszczenia,
pod nimi dzwoni ziemia,
nad nimi rwą wezbrane
planety z brązu lane.

Lasy – smutku zielone
serca – w szmer przemienione,
pod nimi piły lament
białymi jęczy kłami.

Drzewa – bawoły złote
dymiły rudym poetem,
z pomrukiem ciała kładły
ku ziemi, aż upadły.

Drwale w śmiechu sypali
zęby jak sznur korali.
To piłą – ciszy przytną,
to śmiechu białą brzytwą.

Liście jak oczy wydrą
lśniące zieloną krzywdą,
to korę ciemną z ciała,
aż tryśnie krew dojrzała.

A nocą w sen zagięci –
– w warczący wir pamięci –
zobaczą drwale w lęku,
przykuci nocy ręką,
idące na nich prosto
topory sosen ostre.

22 listopada 41r.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Podobne wiersze:

Wysokie drzewa O, cóż jest piękniejszego niż wysokie drzewa, W brązie zachodu kute wieczornym promieniem, Nad wodą, co się pawich barw blaskiem […]...
Zimowe drzewa Atrament wilogotnych świtów roztapia błękit. Na bibularzu mgły drzewa Wyglądają jak botaniczny rysunek – Wspomnienia narastają, słój po słoju, Serią […]...
Drzewa niewierzące Drzewa po kolei wszystkie niewierzące ptaki się zupełnie nie uczą religii pies bardzo rzadko chodzi do kościoła naprawdę nic nie […]...
Namiętność Namiętność to jest to o czym śpiewały skrzypce zamknięte w ciemnym futerale w dusznym jak noc wewnątrz łupiny światła znaczone […]...
Domus aurea VII (Kocham! Goreję!…) Kocham! Goreję! – Milcz ty! tak mowa jest pusta! Serce grzmi, łono dyszy, w głębiach, nawałnicą! Ach! przymruż lśniące ognie […]...
Zamieć Bo teraz popatrz: znowu mamy śniegi Szklane trumienki twych powiek pokryte Zawiane usta – Pajęczyny lodu Śpią w twoich nozdrzach […]...
Po Ciemku Wiedzą ciała, do kogo należą, Gdy po ciemku, obok siebie leżą! Warga – wardze, a dłoń dłoni sprzyja – Noc […]...
Pożegnanie popołudnia Heksametr fal łacińskicho czerwony zachód. Obłoki brzęczą, pejzaż je spędza do dolin. Do widzenia, słońce mija jak pocałunek i drzewa-pastorały […]...
Bezdzietna kobieta Macica Grzechocze kokonem, księżyc Uwalnia się od drzewa z nie mając gdzie pójść. Mój krajobraz to ręka bez linii, Drogi […]...
Polacy Oto rozmawiam z cieniami rycerzy W głuchej, wygasłej urnie mojej ziemi, A głosy jak organy rosną i strudzeni, Tyle wieków […]...
Pragnę mocniej Pragnę mocniej Od pożółkłej topoli Na srebrnej drodze Pełnej lipcowego kurzu Pragnę ciebie Deszczem na moje nagie ciało W spopielałe […]...
Z Dłońmi Tak Splecionymi, Jakbyś Klęcząc Spała Z dłońmi tak splecionymi, jakbyś klęcząc, spała, W niedostępne mym oczom wpatrzona widzenie, Płaczesz przez sen i wstrząsem wylęklego ciała […]...
Gabinet śmiechu Huśtawka, diabelski młyn, strzelnica – to rozrywki ludzi pospolitych. Umysły subtelne, natury refleksyjne wolą gabinet śmiechu. Jego celem wzniosłym i […]...
Róża Chór Idziemy pod mur cytadeli otworzyć zapadłe mogiły, odwiązać z ojcowskich gardzieli wisielczy powróz przegniły. Jęk w wichrze Nie zwalony […]...
Swoboda Koń bryzgiem srebrnych dzwonków parska w zieloną ruń jak wodę miękką kwiaty przynoszą w barwnych garstkach świt gęstych rzek na […]...
Na śniegu Bielą się pola, oj bielą, Zasnęły krzewy i zioła Pod miękką śniegu pościelą… Biała pustynia dokoła. – Gdzie była łączka […]...
Miłość nie jesteś mi dany do pocałunku opasuję twoje życie wzrokiem — to czysta miłość zrodzona z bólu olśnienia jestem obok […]...
Motyl Na wonnej łące, z siatkami w ręku, Chłopcy, dziewczynki, zebrani społem, Gonią motyle, co pełne wdzięku, Barwnym nad nimi krążą […]...
Ciała Światu – zieleń, światu – dobytek, a mnie niewiele: ciała zabitych. Stanie armia zmartwychpowstała, świat ogarną zabitych ciała: ciała dzieci […]...
Chora róża Różo, tyś chora: Czerw niewidoczny, Niesiony nocą Przez wicher mroczny, Znalazł łoże w szczęśliwym Szkarłacie twego serca I ciemną, potajemną […]...
Nocą Nocą, gdy straszno, smutno i źle nam, płaczą latarnie acetylenem, nad ulicami, jak nad grobami, płaczki nieżywe płaczą nad nami. […]...
Prośba o dary W świecie zimnym, nieczułym, z kamienia i śniegu, Gdy muchy ran szukają, a goni oszczerca – Żebrzę, jak trędowaty w […]...
Gdy broń dymiącą Gdy broń dymiącą z dłoni wyjmę I grzbiet jak pręt rozgrzany stygnie, Niech mi nie kładą gwiazd na skronie I […]...
Wąż/Le Serpent A był dzień siódmy czasu, co niegdyś zburzony. Bóg, zanurzony w marzeń swoich oceanie, Zwieńczające cię dzieło zgłębia nieustannie, O, […]...
Ile lat mają twoje ręce Ile lat mają twoje ręce Sękate drzewa Są wiosną Kiedy dotykają moich włosów Poprzez kruchość jesieni Przebija Zapach zbudzonych kłączy […]...
Ktokolwiek jestes bez ojczyzny Ktokolwiek jestes bez ojczyzny Wstąp tu, gdzie czekam po kryjomu: W ugornej pustce jałowizny Będziemy razem nie mieć domu. Kto […]...
Nieznane drzewo Gdzie jesteś, drzewo mocne i dumne, Rozgałęzione, liściami szumne, Węzłem korzeni zarosłe w ziemi, Drzewo, z którego będę miał trumnę? […]...
Przychodzi do mnie nocą Przychodzi do mnie nocą, bierze mnie w ramiona I jest mi dobrze, cicho, choć nie wiem, kto ona… Mówi, że […]...
Ta inna Przychodzisz późno wycierając usta. Co pozostawiłam nietknięte na swoim progu- Biała Nike, Płynąca wśród moich ścian? Z uśmiechem błękitna błyskawica […]...
Wybór Uczyniwszy na wieki wybór, W każdej chwili wybierać muszę. J. Liebert Noc zielona była, po dniu skwarnym Głębokość jej szumiała […]...
Miłość O nieba płynnych pogód, o ptaki, o natchnienia. Nie wydeptana ziemia, nie wyśpiewane Bogu te drzewa, te kaskady iskier, ten […]...
Czary Przecierało sie niebo mgławe, kołysały się gibkie trzciny, miesiąc z bory wypłynął i stanął nad stawem – w stawię kąpią […]...
Malarz Pod ścianami białymi jak las brzozowy rosną paprocie obrazów. W zapachu terpentyny i olejów Miron odtwarza dramat cytryny skazanej na […]...
Bez największym wydarzeniem w życiu człowieka są narodziny i śmierć Boga ojcze Ojcze nasz czemu jak zły ojciec nocą bez znaku […]...
Warszawa Bryła ciemna, gdzie dymy bure, Poczerniałe twarze pokoleń, Nie dotknięte miłości chmury, Przeorane cierpienia role. Miasto grożne jak obryw trumny. […]...
* * * (Z początku tylko chmura…) Z początku tylko chmura jedna żeglowała po lazurze, a na morzu jasnym, opalowo-turkusowym przesuwała się żaglem śmigłym plama ciemna ciemna. […]...
Melancholia Szary pejzaż tętni kroplami w rzeki gęste, lśniące jak ołów, noc przepędza do pustych obór czarne chmury, stada bawołów. Po […]...
Zabity w górach Trawo, trawo zielona! szumiąca kołysko! Zęby wzlecieć w obłoki, trzeba upaść nisko! Trzeba wspiąć się z mozołem na najwyższą turnię, […]...
Nocą Umówioną Nocą umówioną, nocą ociemniałą Przyszło do mnie ciszkiem to przychętne ciało. Przyszło potajemnie – w cudzej bezżałobie – Było mu […]...
Krzysztof Kamil Baczynski – Do przyjaciela Jak daleko jest od słowa do słowa! A dalej chyba do mocnego jak sosna wypełnia się w uśmieniach prostych, które […]...