Polska poezja

Wiersze po polsku



Rozstanie

Wróć…

Szata cieni z ramion wagonom opadła,

Światło białą żałobą zalało mi oczy,

Źółty blask rozświeilinych latarń krzyczał ostrzem,

Po krawędziach przedmiotów potokiem się toczył.

Ściskam lęk stopiony w zaciśniętym pięściach,

Lepkobrudny, męczący pulsem nieustannym,

I chwytam chwile wydzierane szczęścia;

Łkam bezustnie

Zmiaźdżony…

Tym rozstaniem ranny…

I…

Świstem zbudzone, zerwane do ruchu

Koła po szynach zaczynały szczekać…

Koniec…

Gdzieś tylko cień się czarny plącze

Zagubionego wśród nocy człowieka…


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Wiersz Rozstanie - Krzysztof Kamil Baczyński