Okna są duszą domu

Czujesz, otacza nas klarowna ciemność,
jej wyraźne kontury prześwietlają każdy
przedmiot z osobna i wszystkie jednocześnie.
Siedzimy w jej środku obejmując
światło rękoma jak łódkę
dryfującą pośrodku wzburzonego morza.
Czujesz ten niepokój przesączający się
przez ściany; twoja dorosłość, moja starość.
Dwa bieguny, dwie przeciwstawne siły
niosące nas przez życie –
awers i rewers tej samej monety.
I wszystko to przeminie w jednej
chwili. Zostanie
to nienazwane światło
przecinające ciemność na pół
obce naszym dłoniom.
U naszych drzwi czuwa lęk.

(2 votes, average: 3,00 out of 5)

Podobne wiersze:

Okna W ciemnych pokojach, w których moje dni mozolne przeżywam, ciągle chodzą od ściany do ściany, próbując znaleźć okna. To będzie […]...
Wyruszyła dusza w drogę Wyruszyła dusza w drogę… Dzwonią w dzwony. „Gdzie są teraz moje sady? Gdzie moje schrony? Zawołały wszystkie lasy, pełne motyli: […]...
Koło domu Koło domu rodzinnego szła matka święty kaczor niezgrabna pamiątka o pół drogi od dzieciństwa czajka i kukułka co ostrzega do […]...
Guillaume Apollinaire – *** (Dusza jest smutna…) Dusza jest smutna wraca zima Serce nie umie nic wyrazić Może niczego nigdzie nie ma Zima miłości grób wymarzły I […]...
Wybiegła Dusza Wybiegła dusza znowu tak, jak wprzód, snuć się po lasach, nurzać w szumie wód, na skał się wdzierać osępiały szczyt, […]...
Sytuacja na świecie oglądana z okna na 3 piętrze Obserwuję dziewczynę ubraną w cienki zielony sweter, niebieskie krótkie spodenki i długie czarne pończochy; ma na sobie jakiś naszyjnik jej […]...
Toruń płonie II (Ludwig Van nie ma domu) Biorę w ramiona tęczę, fosfor, sztuczny marmur Pod katedralnym łanem plastikowych kwiatów, Wciągamy życie aż do bólu zatok. Ty jesteś […]...
Do domu Pora powracać, pora wzruszyć skiby mogilne, cale życie trzeba przeorać, a nasze ręce są silne. Zaprzężmy w piastowy pług Konie […]...
Dusza Duszę się miewa. Nikt nie ma jej bez przerwy i na zawsze. Dzień za dniem, rok za rokiem Może bez […]...
Szwedzkie domu na odludziu Plątanina czarnych świerków i dymiących promieni księżyca. Tu zanurzona chałupa jakby bez śladów życia. Aż rosa poranna zaszemrze‚ a starzec […]...
Dusza Poety Scena estradowa Sala przyćmiona. Scenka oświetlona seledynowym światłem. Na kanapie leży poeta i chrapie, odczasu do czasu mu się odbija. […]...
Ani jednej Ani jednej… Ani jednej myśli odtąd wstecz’ Ni jednego za siebie spojrzenia! Precz, elegio przeszłości, wspomnienia! Cofnąć się? Za sobą […]...
Dusza w niebiosach Przybyła dusza na klęczkach do nieba w bożą obczyznę, Nie chciała patrzeć na gwiazdy i na wieczności pierwszyznę. Nie chciała […]...
Akrobata Z trapezu na Trapez, w ciszy po Po nagle zmilkłym werblu, przez Przez zaskoczone powietrze, szybszy niż Niż ciężar ciała, […]...
Kochana, wyszedłem dziś z domu wieczorem na plaże Kochana, wyszedłem dziś z domu wieczorem na plaże Odetchnąć świeżym powietrzem oceanu W parterze zachód dopalał się chińskim wachlarzem, A […]...
Czasem ma dusza Czasem ma dusza… Czasem ma dusza jakby świetlna grota Godowych świateł nieci krąg olbrzymi. I mar wygnanych wraca rój pielgrzymi, […]...
I mówię: odejdź! i wracam się cicha I mówię: odejdź! – i wracam się cicha, By spojrzeć jeszcze na stóp twoich ślady, I słucham wiatru, co w […]...
Droga do domu W mym starym domu, który dawno już spłonął, do dziś na pewno nie zapomniał o mnie nikt. I jest w […]...
Umrzeć we śnie. Leżeć jak żółw w przewróconym pancerzu cierpliwie znosząc śmiertelną niezgrabność – to głupie tak nie móc przestać o tym myśleć – […]...
Gdy cię w życiu zawód spotka Gdy cię w życiu zawód spotka, Nie smuć, nie złość się, broń Boże! Dzień zwątpienia znieś w pokorze, Wiedz – […]...
Rozmilowala sie ma dusza Rozmilowala sie ma dusza W cichym szelescie drzew, Gdy koronami ich porusza Druh moj, przecichy wiew. Rozmilowala sie ma dusza […]...
Moja dusza Moja dusza Moja dusza jest łąką chaotycznych kwieci – Czasem nęcą ją gwiazdy, czasem usta świeże, A czasem księżycowe ściele […]...
Sielanka o domu A jeśli dom będę miał to będzie bukowy koniecznie Pachnący i słoneczny wieczorem usiądę wiatr gra A zegar na ścianie […]...
O moim domu O moim domu którego ściany z ciepłych niedomyślnych snów napiszę najpiękniejszy wiersz o włosach dziecka które nigdy nie wplączą się […]...
O moim domu o moim domu którego ściany z ciepłych niedomyślonych snów napiszę najpiękniejszy wiersz o włosach dziecka które nigdy nie wplączą się […]...
Do domu Milosc co jest miloscia Nigdy nie jest grzechem Noca rano w poludnie wieczorem Nawet zwykla wariatka Co zawsze nie w […]...
Nokturn pustki Ja. Z bielejącą pustką po koniu, grzywą popiołu. Czysta, zwinięta arena. Ja. Pustka po mnie przebita pokruszonymi pachwinami. Sucha skóra […]...
„Dusza wina” Raz wieczór tak śpiewało wino wewnątrz flasz: „Człeku, nucę dla ciebie, kochany biedaku, W moim więzieniu ze szkła i barwnego […]...
W twoim domu W Twoim Domu Jagodzie Pożyczyłam sobie Dom Pachnie nieobecnością Ciebie nie ma I może dlatego śnię Twoje sny rozmawiam z […]...
Dusza w czyśćcu Umarłych cieniom i w gwiezdne kurhany, składam tę urnę przetlonych pamiątek, jakoby ciała umarłych dzieciątek. Bo duch mój z ziemskiej […]...
Dusza Pana Cogito Dawniej Wiemy z historii Wychodziła z ciała Kiedy stawało serce Z ostatnim oddechem Oddalała się cicho Na łąki niebieskie dusza […]...
(PL) Firanki w domu metafizyka Zdarza się, że drgnienia tych firanek Przechodzą w długie ruchy; jak napuszone Ściągnięcia perspektywy; albo jak obłoki Z nieodłącznymi popołudniami; […]...
413 (Nigdy nie czułam się jak w Domu…) Nigdy nie czułam się jak w Domu Tu w Dole – i podobnie Obco mi bedzie wśród Ogromu Nieb – […]...
Dusza z ciała wyleciała Dusza z ciała wyleciała Na łące nas czekała Długie było czekanie Jesień przeszła jak zamieć Lodem zaszklone Lewady zielone Jeszcze […]...
Dwór Czyś jest smutny, gdy się los wspacza, Czyś dobrego w szczęściu humoru, Wiedz, iż postać wiele oznacza, Ta najwięcej płaci […]...
Zatrzymaj mnie Dla siebie samej bezwiedna Dla samej siebie niejedna Jak łopocąca firanka W żałobną pustkę poranka Poruszam sobą powietrze Odchodzę chora […]...
Cejdbom Pogodzony ze światem staje na krześle próbując po latach odsłonić okno. Zawisa na moment w powietrzu – lekki jak piórko. […]...
Symbole XIX (Już dusza moja, ogień i orlica…) Już dusza moja, ogień i orlica, Źródło i Wielki Dom znalazła w Panu; Już rozum świeci mój na kształt księżyca […]...
Mrok na schodach. Pustka w domu Mrok na schodach. Pustka w domu Nie pomoże nikt nikomu. Ślady twoje śnieg zaprószył, Żal się w śniegu zawieruszył. Trzeba […]...
W ciemności schodzi moja dusza W ciemności schodzi moja dusza, W ciemności toń bezdenną, Pól Elizejskich już nie widzi, Zawisła nad Gehenną. W górze nad […]...