Xxx (człowiek jest jak wiatr)
Człowiek jest jak wiatr
Chce ogarnąć wszystko swym zasięgiem
Fascynują go tonie oceanów
I wszechświata bezkresy
Rozmienia swe myśli na drobne
A nie może objąć swym zasięgiem
Nawet samego siebie





Podobne wiersze:
- Jak mały jest człowiek bez Boga Jak mały jest człowiek bez Boga Dawniej Choć cały w jego płaskim cieniu Tańczył Jak mały jest człowiek bez Boga […]...
- Żaden człowiek nie jest samoistną wyspą Żaden człowiek nie jest samoistną wyspą; każdy stanowi ułomek kontynentu, część lądu. Jeżeli morze zmyje choćby grudkę ziemi, Europa będzie […]...
- Halina Poświatowska to jest podobno człowiek Halina Poświatowska to jest podobno człowiek I podobno ma umrzeć jak wielu przed nią ludzi Halina Poświatowska właśnie teraz się […]...
- Jak się człowiek nudzi Wszystkiemu winien wolny czas Ten na rozrywki i kulturę Gdy Amor nam nie szczędzi łask Oraz panienki poniektóre Wysoki Sąd […]...
- Człowiek Człowiekowi Człowiek człowiekowi wilkiem Człowiek człowiekowi strykiem Lecz ty się nie daj zgnębić Lecz ty się nie daj spętlić Człowiek człowiekowi […]...
- Człowiek Człowiek zahartowany przez twardą historię Budzi po nocach w Ha Tinh swoich współmieszkańców Krzykami grozy z głębi swych koszmarnych snów. […]...
- Człowiek i zdrowie W jedną drogę szli razem i człowiek, i zdrowie. Na początku biegł człowiek; towarzysz mu powie: „Nie spiesz się, bo […]...
- Błękitny człowiek Idzie sobie błękitny człowiek – w rękawiczkach, w czapeczce pociesznej. Idzie sobie po stopniach schodów i powiada: – Do domu […]...
- Nieobecny jest Bóg jest tak wielki że jest i Go nie ma Tak wszechmogący że potrafi nie być Więc nieobecność Jego też […]...
- Głos Demona Stróża Chcecie poznać Prawdę? Istotę wszechświata? Czy tym światem rządzi Bóg, człowiek czy Szatan? Ja wam mówie – człowiek, w to […]...
- Gdyby człowiek mógł wypowiedzieć Gdyby człowiek mógł wypowiedzieć to, co kocha, Gdyby człowiek mógł wznieść swoją miłość ku niebu Jak chmura w świetle; Gdyby […]...
- Zbigniewowi Herbertowi (w rocznicę śmierci) Zostałeś sam Panie Cogito W obcym świecie Gdzie nawet srebrniki Bierze się za dobrą monetę A życie rozmienia na drobne […]...
- Czarny człowiek Przyjacielu mój, przyjacielu, Jestem bardzo a bardzo chory! Nie wiem, skąd się wzięło to, co boli. Czy to świszcze tak […]...
- Gdy się człowiek robi starszy Gdy się człowiek robi starszy, Wszystko w nim po trochu parszy – Wieje; Ceni sobie spokój miły I czeka, aż […]...
- Człowiek i Morze Miłość dla morza wieczna w twoim wolnym łonie! Morze jest twym zwierciadłem; ty swojego ducha Badasz w wzburzonej fali, gdy […]...
- Nic nie jest pewne Możesz stać się szaleńcem. Walutę obłędu możesz wymienić na geniusz. Nic nie jest pewne. Z dziesięciu świadków obecnych na sali […]...
- Górski wiatr każe mi myśleć o dziwnych sprawach Gdyby moje serce było tak stare jak ogród cesarza! Gdyby moje serce było wielkie jak stolica mandaryna! Siedzielibyśmy tak całymi […]...
- Wiatr i róża W ogrodzie rosła rdza. Zakochał się w niej wiatr. Byli zupełnie różni, on – lekki i jasny, ona – nieruchoma […]...
- Człowiek i suknia Brał się pewien do pręta chcąc wytrzepać suknię; Ta, widząc się w złym razie, żwawie go ofuknie: „A, takaż to […]...
- Nie wiedziałem, że radość jest tuż Nie wiedziałem, że radość jest tuż – ręką sięgnąć, nie wiedziałem, że teraz, że już przyjdzie do mnie piękno, że […]...
- Człowiek Jak żuk powoli, nie patrząc dokoła, w twardym pancerzu, on! rycerz z chityny, idzie, gdzie anioł woła, jeśli jeszcze woła, […]...
- Jeżeli jest Na naszą słabość i biedę, niemotę serc i dusz. Na to, że nas nie zabiorą do lepszych gór i mórz. […]...
- Wiosna jest Wiosna jest jak jakaś może ręka (co zjawia się ostrożnie Z Nikąd) porządkująca Okno, przez które patrzą ludzie (z tym […]...
- Człowiek i wilk Szedł podróżny w wilczurze, zaszedł mu wilk drogę. „Znaj z odzieży – rzekł człowiek – co jestem, co mogę”. Wprzód […]...
- Jest (Jest jeszcze taka miłość…) Jest jeszcze taka miłość ślepa bo widoczna jak szczęśliwe nieszczęście pół radość pół rozpacz ile to trzeba wierzyć milczeć cierpieć […]...
- Człowiek i zwierściadła W zwierściadło, co powiększa, wspojźrzał człowiek mały: Ucieszył się niezmiernie, że tak okazały. Mniemał już być olbrzymem; gdy się więc […]...
- Człowiek i gołębie W gołębniku chowane na wyniosłym dębie Skarżyły się na ludzi niewinne gołębie; Skarżyły się, i słusznie, strapione, zwierzęta, Iż szły […]...
- Oto wieje wiatr łabędzi Oto wieje wiatr łabędzi, Niebo we krwi i w siności. Wkrótce już rocznica będzie Pierwszych dni twojej miłości. Ty rozwiałeś […]...
- Mój czarny człowiek Mój czarny człowiek w szarym garniturze, nomenklaturze, biurze i w cenzurze… Złowrogi clown w coraz to innych maskach, uderzał celnie, […]...
- Zmienna, lecz miłoć twa nie jest zwodniczš Zmiennaś, lecz miłość twa nie jest zwodniczą, Choć zdradzasz serce, tkliwie wprzód szukane. To łzy podwójną zatruwa goryczą, Którymi twoją […]...
- Wiatr halny Huczy nade mną halny wiatr… Daleki Wprzód mnie dochodzi szum i świst, a potem Z jakimś pogwarem, trzaskiem i łomotem […]...
- Czym jest zycie Życie czym jest życie? Życie to przygoda, która człowieka spotkała, Lecz niestety niektórych, boleśnie pokąsała. Życie człowieka rózne ma bycie […]...
- ***kiedy się bogu spodobało Kiedy się bogu spodobało wynaleźć wszystko – nabrał tchu większego niż cyrkowy balon i wszystko naraz puścił w ruch gdy […]...
- Guillaume Apollinaire – *** (Dusza jest smutna…) Dusza jest smutna wraca zima Serce nie umie nic wyrazić Może niczego nigdzie nie ma Zima miłości grób wymarzły I […]...
- Nie wiń Apollina Nie złorzecz Nie wiń Apollina Że ten z Marsjasza obdarł skórę Bóg mocny jest i bóg jest bogiem A ten […]...
- Im częściej człowiek myślą w próżnię życia wchodzi Im częściej człowiek myślą w próżnię życia wchodzi, Widzi, jak sny spadają w nicości głębiny: Nic bezmiernej tęsknoty smutku nie […]...
- Miłość jest cudem Saudade – elegia Dla Humberto Luis Barahona de Lemos Słyszę głęboko w sercu saudade, pieśń o mrocznym głosie. Czy to […]...
- Kto jest poetą Poetą jest ten który pisze wiersze i ten który wierszy nie pisze poetą jest ten który zrzuca więzy i ten […]...
- Trzykroć popiół z dębiny rzuć na wiatr, gdy wionie Trzykroć popiół z dębiny rzuć na wiatr, gdy wionie, Trzykroć posiedź bez słowa na magicznym tronie I trzykroć po trzy […]...
- Wiatr Jak wtedy jest nas wszędzie troje, Ja i ty, ja i ty, A za oknem wiatr uchodzi pękniętym obojem, Narasta […]...