SPLEEN
Żarem się pali czerwień róży,
Bluszcz czarnym liściem wzwyż się pnie.
Miła gdy tylko się poruszysz,
Rozpacze me znów budzą się.
Niebo zbyt modre jest, zbyt tanie
Zielenie mórz i dali mdłej.
Wciąż boję się – ach to czekanie! –
Jakiejś ucieczki strasznej twej.
żbrzydł mi bukszpanu liść zielony
I już do reszty zbrżydł mi wrzos
I ten krajobraz nieskończony,
Wszystko prócz ciebie – masz ci los!
Feliks Konopka





Podobne wiersze:
- Zwiędłe kwiaty w salonie Zżółkłe strzępy, jedwabiste włosy, jakby w błocie nurzane, szargane. Gwoździk tępy, wynędzniałe kłosy, w których złocie strzępi suchość ranę. Wyschłe […]...
- Wierszyk do wiosennego sztambucha Ptaki cieszą się jak jasna cholera słońce pisze pierwsze miłosne listy na drzewach otwierają się we wszystkie strony okna dali […]...
- Spleen Smutek w sercu moim mieszka I tak gryzie mnie jak weszka. Gryzie duszę moją biedną, O co? To już wszystko […]...
- Pożegnanie Skąd tu temat wziąć do nowej piosenki? Skłopotany wzrok wodzę tu i tam; Wtem zapachną mi bzów rozwite pęki Gdzieś […]...
- Spleen Ze znudzenia, ze znużenia Pusto, sennie, mdło. Neurocholia? melanstenia? Diabli wiedzą co. Gdybyż w innej być mieścinie, Bo w Warszawie […]...
- Strofy – kwiecień 1814 Odejdź. Wrzos szary drogę pod stopami mości, Chmury ostatnia kroplę wypiły wieczora – Odejdź. Za chwilę wiatry sprowadzą ciemności I […]...
- Spleen I Więcej mam wspomnień, niż gdybym żył od stuleci… Wielki grat z szufladami pełnymi rupieci, Gdzie wiersze, bileciki, procesy, romanse, Włosy […]...
- Spleen Więcej mam wspomnień, niż gdybym żył od stuleci… Wielki grat z szufladami pełnymi rupieci, Gdzie wiersze, bileciki, procesy, romanse, Włosy […]...
- LXI SPLEEN Je suis comme le roi d’un pays pluvieux, Riche, mais impuissant, jeune et pourtant trčs-vieux, Qui de ses précepteurs méprisant […]...
- Spleen Kiedy niebo, jak ciężka z ołowiu pokrywa, Miażdży umysł złej nudzie wydany na łup, Gdy spoza chmur zasłony szare światło […]...
- „Spleen” Jestem jak władca kraju, gdzie deszcz siąpi szary Wśród swych bogactw bezsilny, wśród młodości stary, Który za nic ma dworzan […]...
- LXII SPLEEN Quand le ciel bas et lourd pčse comme un couvercle Sur l’esprit gémissant en proie aux longs ennuis, Et que […]...
- LX SPLEEN J’ai plus de souvenirs que si j’avais mille ans. Un gros meuble ŕ tiroirs encombré de bilans, De vers, de […]...
- Spleen II Kiedy niebo, jak ciężka z ołowiu pokrywa, Miażdży umysł złej nudzie wydany na łup, Gdy spoza chmur zasłony szare światło […]...
- LIX SPLEEN Pluviôse irrité contre la ville entičre De son urne ŕ grand flots verse un froid ténébreux Aux pâles habitants du […]...
- Kasyda nieprawdopodobnej ręki Jeśli czegoś chcę, to jakiejś ręki, Jakiejś ręki krwawiącej, jeśli to możliwe. Jeśli czegoś chcę, to jakiejś ręki, Choćby nadejść […]...
- Gobelin W gobelin modro-zielony, w gobelin żółty i siwy dajcie mi uciec, o ludzie! Wkopać się w świat obcy światu, w […]...
- Ten cichy jesienny liść / weź ode mnie i przytul WIESłAW JANUSZ MIKULSKI (ur.1959) z cyklu „Ikar” * * * Żonie Ten cichy jesienny liść weź ode mnie i przytul […]...
- Równianka kwiatów Jeżeli w barwach masz myśli osnowę, I od barw mowa tajemnicza płonie; Jeżeli zazdrość żółte nosi skronie, W zielony stroi […]...
- NIEMOC Jam Cesarstwo u schyłku wielkiego konania, Które, patrząc, jak idą Barbarzyńce białe, Układa akrostychy wytworne, niedbałe, Stylem złotym, gdzie niemoc […]...
- Zielony dzień Zielony dzień w gęstwinie szumiał I pęczniał wonią mchów i traw, I cień już cieniem być nie umiał, I niewidzialnie […]...
- To nieprawda że szczęście ile buków opadło ile szpaków się zbiegło zimą łączył nas śnieg potem wrzos optymista bo zakwita ostatni gotów by dać […]...
- O dwu nogach Pana Cogito O dwu nogach Pana Cogito Lewa noga normalna Rzekłbyś optymistyczna Trochę przykrótka Chłopięca W uśmiechach mięśni Z dobrze modelowaną łydką […]...
- Nie widziałam nigdy Wrzosowiska (1052) Nie widziałam nigdy Wrzosowiska Nie widziałam nigdy Oceanu A wiem, jak Wrzos wyglšda z bliska I […]...
- O tobie Jesteś wieczorem brązowy Jesteś wieczorem zielony Jesteś żółty wieczorem Pachniesz cierpko Jak roztarty liść akacji Wokół jest miękko Od liści […]...
- Pieśń o Belit Jak liść, co wiosną przebudzony, By spłonąć w ogniu jesieni czeka, Żarem pragnąłem nieugaszonym Jednego obdarzyć człeka… Gdy w Martwym […]...
- Pocałunek – krajobraz Błądziłem lasem twoich włosów — zioła I płacz odkryłem. I schodziłem niżej Na białe śniegi zimowego czoła, Gdzie płacz już […]...
- Zakochani dwoje odgrodzonych od reszty świata w potrzasku jak więźniowie w celi najwspanialej okradają Boga z miłości — to wszystko będzie […]...
- Lew pokorny Źle zmyślać, źle i prawdę mówić w pańskim dworze. Lew, chcąc wszystkich przeświadczyć o swojej pokorze, Kazał się jawnie ganić. […]...
- Krótka adoracja królewskiej lipy Cóż mówić o kosmosie gdy się w lipę wpatrzeć można się zatracić karuzela spiętrzonych gałęzi wirująca szaleńczo w skołowanej głowie […]...
- Sny (II) Dziewczyna śpiąc odrzuca ręce w górę, w sąsiedni sen, który się o nią otarł, a nad nią drżą ciągnące długim […]...
- Twarzą w twarz W lutym życie stanęło bez ruchu. Ptaki nie chciały latać, a dusza ocierała się o krajobraz jak łódka, co trąca […]...
- Miłość mi wszystko wyjaśniła „Miłość mi wszystko wyjaśniła” Miłość mi wszystko wyjaśniła, Miłość wszystko rozwiązała – Dlatego uwielbiam tę Miłość, Gdziekolwiek by przebywała. A, […]...
- Tajemnica Nikt nas nie widział – chyba te ćmy, Co puszyścieją w przelocie. I tak nam słodko, że tylko – my […]...
- Reflektory w nocy Las leci sufitem w powietrzu jak sarna choć nie drgnie liść Doniczki krzesła lecą sufitem choć wszystko śpi ustawione na […]...
- Mam telewizor – a żeby się zepsuł! Mam telewizor – – a żeby się zepsuł! Okno na świat, ale coś mi tu nie gra; okno to nie […]...
- Wieczność Wciąż wieczność była z nami A nam się zdawało Że wszystko jest nietrwałe więc trochę na niby Jak zając niechroniony […]...
- Prosty porządek (short order) Wzięłam swoją przyjaciółkę na twój ostatni odczyt poezji, powiedziała. tak, tak? spytałem. ona jest młoda i ładna, powiedziała. i? spytałem. […]...
- Dlaczego Hamlet nie uległ propagandzie? Dedykowany prof. Danucie Wesołowskiej Hamlet nie uległ propagandzie sukcesu ani zagrożenia nie urodził się na to zbyt póno i […]...
- O radości Nad cichą, błękitną wodą niebo błękitne i ciche. Zaszumiało zielono, młodo, powiał niebem zielony wicher! Gdzieżeś, szalony, zielony, nad jakimi […]...