Chmura

Podobne wiersze:

1. Chwila depresji Nigdy do dzisiaj, o wieczny spokoju, O ciszo śmiertelna, Nie przeczułam tak tęsknie Waszej wspaniałości. Maria Pawlikowska – Jasnorzewska \”Skamander\” […]...
2. Zagmatwanie Chwalimy czyn wojenny, że jest? przyrodniczy?. ?Instynkt – mówimy – walki pragnie i zdobyczy.? ?Lwy, nie ludzie!? – wołamy w […]...
3. W twoje cudne…oczy W twoje cudne, cudne, cudne oczy kiedy patrzy: wstrzymuje się słońce, i dziwuje im się kwiat na łące i czar […]...
4. Chmura Stasiowi Chacińskiemu w dowód przyjaźni Leciała chmura przez zielone łąki, Puszysta chmura przez pagórki biegła, Wczujcie się w obraz – […]...
5. Zagmatwanie Chwalimy czyn wojenny, że jest Ťprzyrodniczyť. ŤInstynkt – mówimy – walki pragnie i zdobyczy. ť ŤLwy, nie ludzie! ť – […]...
6. Zeszłoroczne śniegi Gdzie zeszłoroczne śniegi? Chcecie, to wam powiem. Na szczytach, het! na turniach pod nieba ołowiem. w szczelinach, w skalnych ranach […]...
7. Zawód w miłości Okrucieństwo Natury, ten zarzut surowy, Lecz słuszny, choć go serce z rozpaczą odgania, Ten błąd wieczny, tyrański, wyrodnej urody, Niepokoi […]...
8. Biały krzyżak Przeszywszy kilkakrotnie pierś okrutną szczęką zmotanej pajęczyną niechybną a miękką ciągnie z niej moc serdeczną prądy rubinowe wpierając w nią […]...
9. Być kwiatem Rozkwitają. Milczą pośród liści. W kij związane lub pną się na kratę… Dekoracje? Jeńcy? Statyści? Łatwo chwalić kwiaty, Lecz być […]...
10. Zdrowe miejsce Szczęśnie gwizdały kosy dziś za oknem, Na drzewie czystem, jasnem i zielonem – Miejscu nietkniętem w zapaleniu ropnem – W […]...
11. Astronomowie Wzgardziliśmy surową ojczyzną i słodką, kuszącą obczyzną… W nieboszczyznę zapatrzeni, w jej gwiaździste stropy, obracamy teleskopy. Maria Pawlikowska – Jasnorzewska […]...
12. 10 kwiecień Śnieg i słońce! A w słońcu koszula się huśta… – – – – – – – – uśmiechniętymi usty dął […]...
13. Biały kwiat O tarniny bielańskie, głogi i ożyny, Storczyki w Lasku Wolskim, cenne i nieliczne, I wy, piękniejsze od kwiatów, Kieliszki telegraficzne, […]...
14. Złota stronica Porywczy wiatr historii, o niezwykłej sile, W otwartej Księdze Świata, ciężkiej od stuleci, Przewrócił nagle jedną, drugą, trzecią stronę, Aż […]...
15. Bliźni Obce nam dzisiaj dawne słowo \”bliźni\” Więdnie jak róża i krwawi jak rana… Czy przetrwa jeszcze? czy nam się zabliźni […]...
16. Zaproszenie wy wiewiórki tańczące wśród liści wy cietrzewie profesjonaliści i wy wilki biegłe w saksofonie i żyrafy i małpy i słonie […]...
17. Akacje Z gęstwy białych akacji, jakby z dusznej stacji, wagony otumanień w różne jadą strony. W górze szarzeje księżyc – wisi, […]...
18. Ziemia grająca Mówią gwiazdy do ziemi: ?0byś zgasła w cieniu! Ty, która ból własnemu zadajesz stworzeniu! Co masz na swą obronę? czym […]...
19. Za wiele was tam było Za wiele was tam było, liście, co wzdychacie tak uroczyście, gdy się w nocy nieskonczoność otwiera… O liście, kasztanowe liście! […]...
20. Butterfly Biała Mistress Pinkerton czeka przy sztachecie, lecz już Butterfly po ścieżce kroczy: \”Niech się przyjrzą moje smutne oczy najszczęśliwszej\” na […]...
21. Zamęt Połamały się szczeble w drabinie Stworzenia: To nie owad – to Człowiek tnie, lecąc na oślep, Nie ptaki – Dzieci […]...
22. Barwy narodowe Biało-krwawy, Krwawo-biały, lniany Opatrunku, który zwiesz się: sztandar, Coś się z wielkim krwotokiem uporał! Wiatr rozwija ten dokument rany, Wznosi […]...
23. Bzy zerwane w nocy Obudziłaś nas! Ach, ileż gwałtu, Ileż rosy nawalnej! W niemożności wydania krzyku! A było właśnie tak cicho, Powiew nas huśtał […]...
24. Zazdrość Nie zazdroszczę tej młodej dziewusze, biegnącej z pięknym chłopcem, co się o nią stara, najwidoczniej żyć nie mogąc bez niej. […]...
25. Za długo Lekarz-przyjaciel, próśb mych wysłuchawszy, Dał mi narkozę na cały czas wojny… Zbudził mnie wreszcie. \”Pokój! – rzekł z radością – […]...
26. Zardzewiałe róże jesieni Zardzewiałe róże jesieni patrzą w przestrzeń białą od deszczu – deszcz niebo przyszywa do ziemi tysiącem ściegów i dreszczów.- I […]...
27. Cisza leśna Jak jednorożec z bajki, piękniejszy nad słowa, cicho i dumnie – wybiegłaś na skraj czasu, ty miłości nowa, i patrzysz […]...
28. Bratki cmentarne Umarli wychodzą z ziemi gromadą bratków; bratki są martwe i nieme – niepomne strasznych wypadków. Życiu i śmierci obce, żywią […]...
29. Brudna wiosna W okrągłych błotnych miskach z obcasów i kopyt lśnią turkusy niebieskie i chmur heliotropy. Kałuża płynie z wiatrem – tu […]...
30. Ach, to nie było warte Ach, to nie było warte by sny tym karmić uparte by stawiać duszę na kartę ach to nie było warte. […]...
31. Czerwona chmura Czerwona chmura pyłu wołała tamten pożar – zachód miasta za widnokrąg ziemi trzeba zburzyć jeszcze jedną ścianę jeszcze jeden ceglany […]...
32. Zgubiony tancerz zwiędły suknie i wachlarz z piór strusich czas opada jak chmura szarańczy wszystko kończy się prędzej niż musi gra muzyka […]...
33. Ciało szczęścia Wtem, gdy się księżyc zachmurzył, dświękły kroki od wichry prędsze i w drzwiach tarasu, na piętrze, zapalił się amarant elektrycznej […]...
34. Jak jak po nocnym niebie sunące białe obłoki nad lasem jak n aszyi wędrowca apaszka szamotana wiatrem jak wyciągnięte tam powyżej […]...
35. Astronomowie Wzgardziliœmy surowš ojczyznš i słodkš, kuszšcš obczyznš… W nieboszczyznę zapatrzeni, w jej gwiaŸdziste stropy, obracamy teleskopy. Maria Pawlikowska – Jasnorzewska […]...
36. Koronkę w gaju utkała chmura Koronkę w gaju utkała chmura, Zadymiły pachnące mgły w krąg. Błotną drogą jadę z dworca furą, Daleko od rodzimych łąk. […]...
37. * * * (Z początku tylko chmura…) Z początku tylko chmura jedna żeglowała po lazurze, a na morzu jasnym, opalowo-turkusowym przesuwała się żaglem śmigłym plama ciemna ciemna. […]...
38. Anioł odszedł Skrwawione ręce, opalone skrzydła – Anioł usłyszał – „Odejdź! nic nie wskórasz.” I już nie błyszczą srebrne w słońcu pióra, […]...
39. Alchemia baniek mydlanych Ze słomki rozkrajanej na złocistą gwiazdę wyrasta pierwsza bańka: biała, mętna, nudna, pęcherz, obwisłe wymię, z ciężką dójką z mydła […]...
40. Akrobacje gąsienicy Gąsienica zwija się i klęczy na dzikim winem obrosłej poręczy. Przez twardym włosem zjeżone obręcze własnego ciała przepycha się, przemyca […]...