Octavio Paz – Pisane zielonym atramentem

Zielony atrament tworzy ogrody, lasy, łuki,
Listowie gdzie śpiewają litery,
słowa co są drzewami,
frazy zielone konstelacje.

Niech moje słowa spadną na Ciebie – białą
I okryją jak liści deszcz ośnieżone pole,
jak bluszcz posąg pokrywa
jak atrament tę stronę.

Ramiona, kibić, szyję, piersi,
twarz otwartą jak morze,
kark – las jesienią,
zęby szczypiące źdźbło trawy.

Twoje ciało układa się z zielonych znaków
jak ciało drzewa gdy znów się zieleni.
Nie zajmuj się tak drobną i błyszczącą raną:
Patrz w niebo, w zielone gwiazd tatuaże.

(2 votes, average: 4,50 out of 5)

Podobne wiersze:

Octavio Paz – *** ( Jak powój tysiącoręki… ) Jak powój tysiącoręki Jak żar i jego upierzenie żarłoczne Jmk wiosna w napaści roku Palce muzyki Pazury muzyki Ognisty bluszcz […]...

W słońcu południa Dziewanna włosami ze złota Włosami z rudej czerwieni Owinęła szyję Pręży zielone piersi Na smagłym ciele ziemi Dziewanna nie zna […]...

Pod miłorząbem Stali pod miłorząbem Do pasa w zielu wrzącym Trzmielem i pożądaniem Wróblami i oddaniem Jak wilga nuciła – mój miły […]...

Octavio Paz – Dama Huastecka Krąży nad brzegami, naga, zbawienna, świeżo wyszła z kąpieli, nowo narodzona z nocy. W piersi jej żarzą się klejnoty wydarte […]...

Po co żyjemy Życie jest diabła warte poza Szopenem, Mozartem; poza Słowackim i Mickiewiczem jest w ogóle niczem. Ja nie, żeby pisać Sonety, […]...

Octavio Paz – Bajka Wieki ognia i wieki powietrza Dziecięce lata wody Od zieleni do słonecznej żółci Od żółci do czerwieni Od snu do […]...

Tylko jesienią Może to jest zły objaw może nie ta melodia Człowiek znowu roztajał i boli Znowu rosną rośliny znowu drżą mi […]...

Octavio Paz – Ponad Miłoć Wszystko nam zagraża: czas, który na drgajšce odcinki potnie i oddzieli tego, kim byłem, od tego, kim będę, niczym maczeta […]...

Octavio Paz – Stary Poemat Pod eskortą natrętnych wspomnień wspinam się wielkimi krokami po stopniach muzyki. W górze, na kryształowych szczytach, światło zrzuca swe szaty. […]...

Pisane w hotelu Kioto ma szczęście, szczęście ma pałące, skrzydlate dachy, schodki w gamach. Sędziwe a zalotne, kamienne a żywe. drewniane a tak […]...

Octavio Paz – W Uxmal 1. ŚWIĄTYNIA ŻÓŁWI Na ścianie szerokiej jak słońce spoczywa i tańczy słońce kamienne, nagie przed słońcem, też nagim. 2. POŁUDNIE […]...

Octavio Paz – Dziewczyna Nazywasz drzewo, dziewczyno. I drzewo, powoli, rośnie, wysokie olśnienie, póki nie zazieleni się nasze spojrzenie. Nazywasz niebo, dziewczyno. I chmury […]...

Pisane w hotelu Wisława Szymborska W obcym mieście. Gdzie z cegły mur jak mur, wieża stara bo stara, łupina tynku pod byle zbyć […]...

Pisane na stopniach portorykańskiego Harlemu Prawda ogranicza człowieka Prawda nie da mu pójść dalej Świat się zmienia Kwiat w i e że się zmienia Ciężki […]...

Octavio Paz – Lekcja rzeczy 1. OŻYWIENIE Na półce, między muzykiem Tang a dzbankiem z Oaxaca, rozpalona do białości, długowieczna, o iskrzących oczach ze srebrnego […]...

Octavio Paz – Ostatni świt Leżąca w przestrzeniach, Twoje włosy gubią się w lesie, Twoje stopy dotykają moich. Śpiąca większa jesteś od nocy, Ale twój […]...

Poeta z profilu * * * (fragm.) Poeta z profilu Poeta na progach z ekierką swojej sylwetki i jej cienia Poeta Guliwer odrysowujący […]...

Octavio Paz – Świt pod gołym niebem Usta i ręce wiatru Serce wody Eukaliptus Obozowisko chmur Życie rodzące się z każdym dniem Śmierć rodząca się z każdym […]...

Octavio Paz – *** ( O świcie to co się rodzi szuka dla siebie wyrazu… ) Dzień otwiera dłoń Troje chmur I tych kilka słów O świcie to co się rodzi szuka dła siebie wyrazu Na […]...

Cokolwiek o tym powiecie Cokolwiek o tym powiecie, Przed wami nie stanę bosy, Pętlicy na kark nie zarzucę, Nie myślę pójść do Kanosy. Nigdym […]...

Wizja kości zmarłych „Kości zmarłych, zeschłe kości! rzecze Ezechiel, słucham słowa Pana”. Ezechiel połączył te kości. Połączył palec ze stopą, stopę z kostką, […]...

O róży Tadeuszowi Chrzanowskiemu 1 Słodycz ma imię kwiatu – Drżą kuliste ogrody zatrzymane nad ziemią westchnienie odwraca głowę twarz wiatru przy […]...

Chata Marconiego Małe jest i czujne jak latarnia morska, To czyste miejsce bez śladów dzieciństwa, Jak gdyby morze przemówiło w tobie, A […]...

7 (pełna wersja) Twarz w zagięciu jej szyi Czuła puls żyły Gładka skóra, chłodne piersi Nagie o świcie „śpiew Ptaków z każdej gałęzi” […]...

Macierzanka Płakał las Pietruszka co pod śniegiem przetrwała zimę Perz jak młode żyto Pliszka co pod Twoją obronę schowała swój ogonek […]...

Marmur – biały Grecjo piękna!… twe dziwiąc ramiona z marmuru I – serce… Pytam: co się też stało z H o m e […]...

Intermezzo Zielone są ręce moje, i zielone są oczy moje, i zielone są rzęsy moje, jak peperment… Biała nuda usiadła w […]...

We mgłę go wyprawiłam We mgłę go wyprawiłam W deszcz co na rzęsach przysiadł A opowiadał pięknie O zakręcie rzeki I dom rysował paznokciem […]...

Z żywych bolesnych gałęzi Z żywych bolesnych gałęzi Uplecione ciało mojego ogrodu Płacze po nocach Przywołując puszystość ptasich skrzydeł Twarz księżyca zmokła wśród liści […]...

Humoreska Noc czarna, krucza, Na ogród spadła, Śmierć mi dokucza, podła, zajadła, z chichotem czarta, z pychą papieża, patrzy uparta, zęby […]...