Polska poezja

Wiersze po polsku



Dostojeństwo

Ani to szczęście, ni wielkość, ni chwała,
Ani to spokój, ni siła, ni talent –
Być poganiaczem trzody, co bata zaznała.
Wiersze takim pastuchom niepotrzebne wcale,
Historia w ich bezwstydnym cieniu skamieniała,
Sztuka twarz kryje lub rzuca na fale
Blichtru i zapomnienia tuzinkowe płody,
By poganiaczy tych wstrętnm obrazem
Swój Raj ozdobić. Iluż w takie trzody
Spędza przemoc lub nawyk? Aby nie być płazem,
Powinien człowiek z sobą szukać zgody,
Tron opanować w swym królestwie lotnym
I stłumiwszy anarchię, jaką sieją razem
Lęk i nadzieja – pozostać samotny.

Juliusz Żuławski


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (2 votes, average: 5,00 out of 5)

Wiersz Dostojeństwo - Percy Bysshe Shelley