Polska poezja

Wiersze po polsku



Jesień

Cicho po urwisku jałowcem schodziła
Czesząc grzywę jesień – rudawa kobyła.

Ponad brzegu rzeki skłębione poszycie
Rozbrzmiewa jej podków granatowe bicie.

Wiatr-zakonnik, idąc zalęknionym krokiem,
Miętosi listowie za drogi wyskokiem.

I całuje krzak jarzębiny rozchwiany –
Niewidzialnego Chrysta purpurowe rany.


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (2 votes, average: 3,50 out of 5)

Wiersz Jesień - Sergiusz Jesienin