Polska poezja

Wiersze po polsku



Po ciemku

– Opowiedz ptaka…
Dobrze. Opowiadam:
Ta strzała była na końcu złocona,
złotnik ją strugał do perfidnych zadań…
niosąc ją z nieba, cieniutko się kona.

– Opowiedz rybę…
Dobrze. Opowiadam:
Ten motek czuły a jakże treściwy,
ktoś piękny może do twarzy przykładał,
bo twarz ma gładkość podobną do ryby.

– Opowiedz konia…
Dobrze. Opowiadam:
Najczulej pętać jedwabiem. A potem
pieszczota noża na błyszczących zadach…
Koń nawet martwy odwdzięczy pieszczotę.

– Opowiedz rzeźnię…
Dobrze. Opowiadam:
Są jednorożce o ciężkich powiekach
wedrują białe po wiśniowych sadach,
ich grzywy płaczą na leniwych rzekach…


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (2 votes, average: 4,50 out of 5)

Wiersz Po ciemku - Stanisław Grochowiak