Polska poezja

Wiersze po polsku



Do

Łatwo westchnąć: „Miła, urocza”
(nie po raz pierwszy),
ale te oczy i te łzy w oczach
dla moich wierszy…

Czarodziejskie i czarnoksięskie,
topiel w błękicie,
takie oczy – toż to nieszczęście
będą mi snić się.

Jak je nazwać – Gopłem, czy Wisłą?
Żal w nich pogański
Załzawione, jak kwiat zabłysną,
ten świętojański.

Za te oczy – wiersz w upominku,
jak szczęście krótki,
Do widzenia, śliczna dziewczynko,
i dalej – w smutki.


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (2 votes, average: 4,00 out of 5)

Wiersz Do - Władysław Broniewski