Polska poezja

Wiersze po polsku



O wilgach

Bardzo rozsądnie mówi żona:
„Noc późna. Rzuć już te wiersze…”,
a noc majowa, noc nieznużona
kołysze się w ciepłym wietrze.

Ta strofa, iluż innym podobna,
wciąż mi do serca trafia…
Ach! póki serce jeszcze nie chłodne,
inaczej już nie potrafię.

Więc dam się uwieść słowikom, wilgom
i – właśnie teraz! – jaśminom…
Płatki się zwilżą, oczy się zwilżą,
zaświta – i łzy popłyną.


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (2 votes, average: 5,00 out of 5)

Wiersz O wilgach - Władysław Broniewski
 »