Elegie północy, trzecia

ELEGIE PÓŁNOCY

Wszystko pamięci twej na pastwę…

Puszkin

TRZECIA

Mnie jak rzece

Surowa epoka zmieniła bieg.

Zamieniono mi życie. Innym nurtem

Obok innego życia popłynęło

I oto nawet nie znam swoich brzegów.

O, ileż to widowisk opuściłam,

Beze mnie podnosiła się kurtyna

I opadała. Iluż mych przyjaciół

Nigdy, ni razu w życiu nie spotkałam,

I ileż to zarysów obcych miast

Z mych oczu mogłoby wycisnąć łzy,

A ja znam na tym świecie jedno miasto

I we śnie po omacku je odnajdę.

I iluż to nie napisałam wierszy,

Chór ich tajemny wokół mnie się błąka

I może jeszcze przyjdzie taka chwila,

Gdy mnie zadusi…

Wszystkie początki znam i zakończenia,

Życie po końcu życia i coś jeszcze,

Czego wspominać teraz nie należy.

I jakaś obca kobieta zajęła

Jedynie mnie przysługujące miejsce,

Nosi moje najbardziej własne imię,

Mnie zostawiając przezwisko, z którego

Zrobiłam chyba wszystko, co możliwe.

Niestety, nie we własnym legnę grobie.

. . . . . . . . . . . . . . .

Lecz jeślibym spojrzała skądś z zewnątrz

Na me dzisiejsze, teraźniejsze życie,

To chyba wreszcie poznałabym zawiść…

Leningrad, 1944

przeł. Seweryn Pollak

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Podobne wiersze:

W trzydziestą trzecią rocznicę moich urodzin 22 stycznia 1821 roku Przez nudę życia, poprzez brud i grzech Do lat dobrnąłem trzydziestu i trzech. I cóż wędrówka ta przyniosła mi? Nic […]...

O północy O północy przez mój pokój przejeżdża pociąg. Jego koła zostawiały w miękkiej pościeli wyraźne ślady. Nie zdążyłem jeszcze ochłonąć gdy […]...

Dom mój gdy wracam po północy Dom mój gdy wracam po północy Śpi zegar tylko czas mu odlicza Pst w kącie błyszczą oczy kota Dość wrażeń […]...

Przygody Sindbada Żeglarza – IV – Przygoda Trzecia Kupiec perski z jawnymi oznakami niepokoju czy też niedowierzania towarzyszył memu powrotowi do rodzinnego pałacu. Zapewne nie nazbyt ufał moim […]...

Elegie Duinejskie – II Każdy anioł przeraża. Lecz, biada mi, dla was zaśpiewam, o was. Gdzież są dni Tobiasza, gdy jeden z Promieniejących stanął […]...

Elegie Duinejskie – I Któż, gdybym krzyknął, usłyszałby mnie z zastępów anielskich? A gdybym nawet któryś z aniołów przycisnął mnie nagle do serca : […]...

Wiersz Ostatni Tyś mnie kochała, ale nie tak, jak kochać trzeba, i szliśmy razem, ale nie w takt – przebacz. Ja jeszcze […]...

Elegie Duinejskie – VIII Stworzenie widzi wszystkimi oczami Przestwór. Jedynie nasze oczy są jak odwrócone, zastawione gęsto jak sidła w krąg jego wolnego wyjścia. […]...

Chyba już można iść spać Chyba już można iść spać Chyba już można iść spać Dziś pewnie nic się nie zdarzy Chyba już można się […]...

Życie jest nudne, przyjaciele. Tak mówić nie należy (z cyklu piosenki przyśnione, 14) Życie jest nudne, przyjaciele. Tak mówić nie należy. Bądź co bądź, niebo błyska, wielkie morze dyszy tęsknotą, nam też coś […]...

WIEM, ŻE CZASEM Wszechobecnym zwariowaniem Ciebie witam Życie moje – czarnosinych barw miraże W plotkach o nas, jakaś prawda jest ukryta – Niech […]...

Elegie Duinejskie – IX Czemu więc, jeśli już trzeba, porę istnienia na ziemi przybrać jak wawrzyn, nieco ciemniejszy niż wszelka inna zieleń z małymi […]...

Wiosna jest Wiosna jest jak jakaś może ręka (co zjawia się ostrożnie Z Nikąd) porządkująca Okno, przez które patrzą ludzie (z tym […]...

Słońce Za długo milczę Pewnie chcesz Usłyszeć coś ode mnie Właściwie wszystko jedno co Byle słuchało się przyjemnie Po co wspominać […]...

Rachunek sumienia o północy Rachunek sumienia o północy O północy zegar z drwiną Radzi nam, byśmy w tej chwili Szczery rachunek złożyli Z dnia, […]...

Elegie Duinejskie – X Żebym kiedyś u granic strasznego przejrzenia radość i chwałę zaśpiewał przyzwalającym aniołom. Żeby z mocno-kowanych młotków serca żaden nie zawiódł […]...

Cacka Piłki, pajace, kółka, latawce, Ileż tu cacek kochane dzieci! Igrajcie niemi! w miłej zabawce, Szybko wam wiosna życia przeleci. Ale […]...

PRELUDIUM 1 o świcie wybuchły ptaki z mosiężnych ról smukła kobieta jasność przyniosła na głowie 2 dzwony nienasycone kołyski muzyczne wspominać […]...

Ballada o północy Pradawnym czasom hołd i cześć, Tyle w nich krzepkiej mocy! Miał porwać dziewkę Dreptak-kneź W godzinę po północy. Więc ubrał […]...

O wilgach Bardzo rozsądnie mówi żona: „Noc późna. Rzuć już te wiersze…”, a noc majowa, noc nieznużona kołysze się w ciepłym wietrze. […]...

101. Wiem dobrze, ile okrutnego żniwa Wiem dobrze, ile okrutnego żniwa Zbiera śmierć, która nigdy nie przebacza, Jak prędko na nas zapomnienie spływa, Jak krótko miłość […]...

Nie przeklinam, nie płaczę, wyklęty Nie przeklinam, nie płaczę, wyklęty, Wszystko minie, jak z jabłoni dym. Starym złotem więdnięcia objęty, Już nie będę młody w […]...

Zimą na północy Dla Cheri Henson Jechać do domu Świstaki kąpią się w słońcu Na letnich łąkach Mohawków Jechać do domu Śnieg piętrzy […]...

Lesław Nowara Madame Gillette Po zdjęciu okularów Posadzono mnie Przed lustrem Teraz mogę się domyślać Że to jeszcze ja Skrępowany w fotelu […]...

Sonety do Orfeusza – I Niewidzialny poemat oddechu! Wszechświat, co wciąż wymienia z moim byciem. W rytmicznym pośpiechu – przeciwwaga, powołująca mnie do istnienia. Pojedyncza […]...

Dary Dałem ci łańcuch, kowany misternie, Dałem ci lutnię z czarownymi dźwięki, Dałem ci serce kochające wiernie, Wszystko ci dałem do […]...

Moja cygańska Żółty ogień mi się śni kiedy słońce wstaje. Powiedz mi, ach powiedz mi czy mi się wydaje, że i rano […]...

Pogrzeb Słyszę, jak deszcz po liściach coraz gęściej pluska. Tak mnie nuży zwłok moich w zaświaty wywózka Na kołach, co się […]...

Złote rano O złote, o bez ceny, o cudowne rano, O łąko, malowana jasną dłonią słońca, O wodo, pośród siwych głazów świetlejąca, […]...

W lesie listopadowym Wokół góry góry i góry I całe moje życie w górach Ileż piękniej drozdy leśne śpiewają Niż śpiewak płatny na […]...